Evlilikteki Sorunlar: Eşimi Taşınmaya Nasıl İkna Edebilirim?

Question

Arkadaşlar merhaba. Size danışmak için yazıyorum. 27 yaşındayım. Eşimle üniversitede tanıştık 4 yıl önce evlendik. Doğuya gelin gittim. Eşim evlendikten sonra çok savurgan ve ileşitim kurmayan sorumsuz biri oldu. Etrafından gördükleriyle, gelenekleriyle hareket ediyor bu konularda. 1 sene önce işe girdi. Asgari ücret alıyor. Kendini zengin biri olarak tanıtıyor insanlara. Gösteriş yapmayı seviyor. 

Oturduğum evin tapusu yok şuan kayinbabam aldı evin eşyalarından bazılarını aldı. Kayinbabam, evlendiğim ilk günden beri aldıklarını yüzüme vurdu. Sanki oğluna değil de yabancı birine yapmış, borç vermiş de alamamış gibi davrandı. Eşime , "Bunları yaptım ama sen bana hiçbir şey yapmadın. Şu kadarini geri ver "  dedi. Hep bir karşılık bekliyor. Eşimle biz onlara ne yaparsak yapalım görünmüyor. Bu memnuniyetsizlik beni çok mutsuz ve ediyor. Benim ailem de altın taktı ve eşya aldı. Ailem benden ve eşimden hiçbir zaman karşılık beklemedi. Çevremdekiler ve eşimin akrabalari da öyle, çocuklarından bir karşılık beklemiyorlar. 

Kaynanamla ilgili de yemek konusunda sorun yaşıyorum. Akrabalarının kendini övmesi için çok uğrasiyor.  Yemeklerime, misafirime çok karışıyor. Kendi akrabalarini getiriyor.  Ne yaparsam yapım memnun olmuyor. Hep az buluyor.  "Burdaki gelinler bütün tencerelerini yemekle doldururur dolaba koyar. Ben her gün 5 bin liralık yemekler yapıyorum." diyor. Lokanta gibi yemek çıkarmak mümkün değil öyle bir şey yok halbuki. Bazen çok sık geliyorlar. Normal günlerde 2-3 çeşit yapıyorum. Misafir gelince 5 çeşit, ramazanda 7 çeşit yemek yaptığım oluyor benim. Yine de yetmeyecek bunlar diyor memnun olmuyor. Arkamdan, "bu dediğimi yapmadı, çok cimri" diyor. Eşime 'başkalarına para ver' diyor. Birinin düğününde en çok parayı eşimin takmasını istiyor. Onu hep savurganlığa teşvik ediyor.

Görümce sorunu var bir de. Ailesini, eşime karşı dolduruyor. Size hiçbir şey yapmadı, diyor. Devamlı büyük bir karşılık bekliyorlar.

Kültürel farklar, çevreden, komşudan gelen baskılar, sürekli bir atanamamam, her şeyin birden üst üste gelmesi, daha birçok olay ve konu beni çok mutsuz ediyor. Oturduğum evi hiç benimseyemedim. Kendimi hep yük gibi hissettim. Eşime tasinalim diyorum ama kabul etmiyor. Artık sağlık sorunlarım başladı

Ne yapmalıyım?

Eşimi taşınmaya nasıl ikna ederim?

Bu hayat beni çok mutsuz ediyor Her şey bitmiş düzenleyecek gibi geliyor, bu histen nasıl kurtulurum?

Başka bir şehre taşınmak ya da atanmak bir çözüm mü sizce?

Answer 1

Sen bu kadar saçmalığı nasıl kabul ettin. Ben hala ona şaşırıyorum işte böyle insanlara eli maşalı gelin olacaksın Bir çok kayinvalide gelinine böyledir kendi düzenini kurmaya çalışır gelin sessiz çıkarsa yapar dişli çıkarsa ancak onlara kök söktürür yaptığın hiç bir şeyi beğenmiyorsa sizin evinizde misafir ağırlamasın 

Comments

Ha aldığı maaşa göre çok savurgan olan eşe de savuramayacak kadar para harcatılması gerekiyor erkeğin eline çok para verme diyenleri haklı bulduğum yaşlarımdayım gerçi sizin eşiniz yokken harcıyormuş

---

Evet buna yüzde yüz katılıyorum. Para harcadikca daha kıymetli olunuyor. Buna çok şahit oldum çevremden de.

Answer 2

Büyüklerimiz dermiş ya hep davul bile dengi dengine diye gerçekten çok doğru söylemişler. Kültür farkı evliliklerde o kadar zorlayıcı bir etken oluyorki anlatamam. Sevgili iken olan uyum evlenince birden bire gidiyor. Çünkü aynı eve girince daha iyi tanıyorsun. Çok zor yaşadıkların eşin taşınmaya ikna olmaz kira ödemek çok zor asgari ücretle çalışıp. Eğer sana destek olmuyorsa daha da zor ailesine karşı seni koruması gerek yoksa olmaz. Bunları eşin görüyor mu sana yapılanları 

Comments

Evet farklı geleneklerini dikte ekmeye çalışıyorlar. Her sorun olduğunda burası böyle, burda herkes böyle, diyorlar. Eşim de çoğunluğa uyuyor. Benim ailem, eşime tek bir masraf yaptırmıyor. Biz nişanlıyken çok para harcatma, kafeye çok götürme bile derdi. Çok düşünürler eşimi. Ekstra bir şey istemedim. Düğün yaptırmadım. Ama eşimin ailesinin devamlı beklentileri var. O çevreyle alakalı bir durum galiba. Küçük bir yer bununla da ilgili olabilir.  Hoşnutsuzluk var hep. 

---

Ya işte deveye diken insana bilmem napan yarar diye boşa dememişler eli maşalı olmak lazım bunların böylesine ama biz yapamayız aile eğitimimiz böyle değil çünkü 

Answer 3

Olan olmuş olana çare yok da. Senin için tek çözüm hirslanip geceni gündüzüne katıp atanmak. Ne mezunusun çocuğun felan var mi bilmiyorum ama yapman gereken bu bence. Bir süre belki daha çok sıkıntı çekersin ama sonrası rahatlık olur senin için. Esin de gelirse gelir gelmezse basarsın tekmeyi hayatını kurarsın. Allah yardımcın olsun. Okudukça benim içim daraldı burda.

Comments

Kamu yönetimi bölümünü bitirdim. Başvurdugğum alımlarda mülakatlarda elendim çoğunda. Bir şeyler düzene girsin öyle çocuk düşünüyorum. Bir bebekler anne karnından itibaren kaygı ve stresten etkilenmeye başlıyorlar. Eşimle kendi memleketimde ya da şehir dışında olunca, akrabalarından uzak olunca daha iyi anlaşıyoruz, iletişimimiz daha iyi oluyor. 

---

Kamu yönetiminden atanmak biraz zor. Yanlış anlama. Ben de işletme yönetimi mezunuyum. Denk bölümler. Sadece çalışmakla olsa ataniriz muhakkak da mülakat vs girince işin içine öylece kalıyoruz malesef söz konusu Kpss A dan atanmak olunca. O yüzden yerinde olsam Kpss B ye hazırlanır düz memur olarak atanmaya çalışırdım ya da katip mubasir vs gibi daha çok âlim olan alanlara yonelirdim. Allah yardımcın olsun. 

Answer 4

Görünen köy kılavuz istemez denecek bir durum. Köy sana görüneli çok olmuş ama sen görmek istememişsin. Eşim evlenince değişti deme bu yüzden. Ben evlenmeden önceki işaretleri okumayamadım de.

Nişanlıyken o kadar çok belli etmişler ki sana neler yaşatacaklarını. Sen görmek istememişsin. 

Yapacağın iki şey var :

1. Kesinlikle ama kesinlikle bu adamdan çocuk yapmamak. Ne yap et korun. 

2. Canını dişine takıp atanmak. 

Comments

Doğru tek çözüm yolu ekonomik özgürlük. Eşimle 18 yaşında tanıştık. 19 da nişanlandık. Atanmadan evlilik doğru bir karar değil

---

Ekonomik özgürlüğün muhakkak olmalı ama önce korunmalısın da. Bir çocuğunuz olursa onu kendilerine ait bir tapulu eşya gibi göreceklerini en iyi sen biliyorsun. Kimse sana kızım bildiğin gibi büyüt bebeğini demeyecek. Ekonomik özgürlük kazanmadan boşanman mümkünse onu da yapabilirsin. Eşinin Oluru yok maalesef... Çünkü eşin seninle değil ailesiyle evli. 

Answer 5

Çocuğun var mı?

Comments

Yok düşünmüyorum şuan

---

Her şey olacağına varır diyip bazen rest çekmek gerekir ve sen tam da bu durumdasın. Neden mutsuz olmayı bu kadar kararlı bir şekilde tercih ediyorsunuz anlamıyorum. Üstelik önünüzde başka seçenekler varken. Sevmek yada aile olmak bu değil. 

Answer 6

Kesinlikle çocuk yapmamalisin eğer yoksa. Kültür farkı çok çok önemli. Maalesef aynı kültürde büyümediniz ve o yüzden anlaşmazlıklar hat safhaya çıkıyor. Benim de eşim doğu karadenizden ben izmirliyim inanılmaz derecede kültür farkımız var ama eşimin ailesi yapıcı ki yakın oturuyoruz doğuda tayin sebebiyle oturuyoruz kayinvalidemle aramız yarım saat uzak. 2 çocuğum var hatta 2 yıl önce batıya tayin isteyecekti eşim vazgeçti 2 yıl sonra gidelim dedik şimdi de gitmiyorum buralardan diyor kandırıldım bende anlayacağın. Ama kimse 2 çocuğum var diye güvenmesin bu yıl tayin aldırmazsa ben geçip gideceğim çocuklarımla 

Comments

Anlayışlı olmak çok önemli. Kadınlar orda çok mutsuz. Kendi yaşadıkları zorlukları başkasiına dayatıyolar ama. Kıskançlıktan galiba. Ben zorluk çektim karşımdaki neden rahat, gibi düşünce yapısındalar.

Eşimin de başka bir şehirin merkezinde iş teklifi geldi ama kabul etmedi. Bana sonradan söyledi. Ama atanırsan gelirim diyor. 

---

Mesleğin ne bilmiyorum ama atanirsan eşin ne iş yapacak? Ya da atandığın şehirde işi hazır olacak mı? Bir de şu yönden bak sen atanırsın şehir degistirirsiniz eşin iş bulamaz veya bulmak istemezse ne yapacaksın? Bambaşka bir boyutu da var atandin sonrasında taşındın yeni şehirdeki görev süren dolduktan sonra seni bir kez daha kendi memleketine çekmek istemeyeceği ne malum hele bir de çocuk olursa.... 

---

Nişanlıyken konuştuk bunun sözünü aldık Kendi ailem de bana destek oluyorlar hep arkamdalar. Evet eşim çalışkan biriydi şimdi de öyle. Belki de benim çok fazla anlayışlı olmamdan kaynaklanıyor. Şuan olası taşınmamızda bir fabrika ya da market tarzı bir yerde çalışmayı asla kabul etmiyor. 

Kendi sınırım, alanım, kayboldu. Bu minnet hali üzerimdeki devamlı kontrol ve müdahaleler baskı altında gibi hissettiriyor. Atanırsam bunlar çözülür diye düşünüyorum en azından. 

Siz ne düşünüyorsunuz kendi tayininiz konusunda. Eşinizi ikna etmek için nasıl bir yol izliyosunuz?

---

Benim eşim mecburi bir şekilde tayin aldırmak zorunda kalacak ya bu sene ya 5 yıl sonra her halükarda şu an bulunduğu ilden emekli olamaz işi gereği. Bu yıl eşimin tayini çıkmazsa ben oğlumu kendi memleketimde ilkokula baslatacagim ister gelsin ister gelmesin. Çocuklarına çok bağlı bana çok bağlı fakat şu an şehir değişikliği istemiyor ama ben istiyorum onun istediği 6 yıl boyunca gerçekleşti ve benim bu yıl arkama bile bakmadan o şehirden gideceğimi biliyor gözümü karartıp net konuştum ya gelirsin ya giderim çocuklarımla diye 1 Ay içinde belli olacak bu süreçte de anneme memleketime geldim bekliyorum 

---

Her şey gönlünüzce olur inşallah. 

Çocuk ile ilgili birkaç sorum olacak. Çocuk doğduktan sonra ne gibi farklar oluyor. Eşimin ailesi çok sık gelip kalıyorlardı. Çocuk olunca bu daha da artar mı. Tavırlarında, farklar oluyor mu? 

---

Ben evliliğimin ilk 3 yılını kendi memleketimde geçirdim büyük oğlum 3 aylikti tayin sebebiyle doğuya yerleştik. Kayinvalidem kayinpederim gorumcelerim ailesi akrabalarını Nişanlilik evresini de sayarsak 4 yilda 5 kez anca gormusumdur. 6 yıldır da yarım saatlik mesafede oturuyoruz. Evet çat kapı geliyorlar hatta 2 yıl gorumcemle yaşadım o da atanıp bulunduğumuz ile geldi bizimle yaşadı. Diğer gorumcem de ataninca ikisi eve çıktılar. Hele covid dönemi cumadan bi gelirlerdi ptesi sabahı 5de giderlerdi. Ben gelip gitmelerine sıkıntı cikartmazdim memnundum hatta sürekli gelsinler isterdim eşimin ailesi iyi bir sıkıntım yok memleketime gelirim 1 Ay 2 Ay kalırım sıkıntı yapmazlar evimin içine karismazlar. Onlardan yana değil de doğuyu sevmedim küçük bir şehir sosyal hayat yok sürekli kar yağıyor yaz hic yok desem yeridir insanları çok cahil. Bir de şöyle söyleyeyim ben ilk oğlumu doğum yaptığımda kendi memleketimde yaşıyordum kayinvalidem geldi 10 gün kalıp döndü bu süreçte annem zaten yanımdaydı kayinvalidem gelince gündüz gelip gece gitti evine annem ayıp olmasın başını bekliyorum diye dusunmesinler dedi zaten kayinvalidem de gece hep uyudu hiç kalkmadı:) ikinci dogumumu doğuda yaptım yani şu an ki oturduğum şehirde dogumuma gelmedi kayinvalidem hastaneye geldiler sadece biz eve çıktık ikinci oğlum da 10 günlük falandı öyle geldi bir günlüğüne ama kalmadı annem yine bu süreçte hep yanımdaydı sagolsun. Öyle diretmeleri yoktur kayinvalidemin illa kalıcam illa ben vs vs öyle biseyi yok Allah var kaynana gibi de değil yani. Ama senin bu sıkıntıların şimdiden varsa en azından atanana kadar çocuk yapma. Sonrasında Allah korusun da ayrılık vs olursa çocuğuna yazık olur. Ben şehir değişsin diye önden gideceğim tayin aldırmazsa eşim ama biliyorum ki ayrılık olmaz bizde öyle büyütecek bisey değil benimki. 

---

Anladım aileniz için en iyisi olsun.  Ben de ilk 2 yıl sorun etmedim gelmelerini. Ayda 3 hafta kaldıkları olurdu. Çok fazla müdahale, laf vurma,  yemek sorunları vardı. Eşlerin yalnız kalmasına önem vermiyorlar. Baş başa kalmamızı gereksiz görüyorlar.  Kalmamam için birçok sebep var. Orda yaşamak için tek bir sebep bile bulamıyorum. Kışı çok zor doğunun evet. Sosyal hayat yok. Şehir merkezine 3 saat uzaklıkta yaşadığım yer. Kadın hakkı hiç yok. Kadınlar çok bastırılmış. Ama benim yasitlarim bunu kırdılar. Çalışıyorlar, istedikleri gibi giyiniyorlar. Ama bana gelince oradaki 50 yaşın üstündeki herkes beni kendiyle kiyasliyor. Kadın, zorluk çekmesi gereken bir varlık gibi görülüyor. Ama konu kendi kizlari olunca, bana dediklerinin tama dersini diyip, onların özgür bireyler olmasını istiyorlar. Bana güvenip herkes, birbirinin, en yakınının arkasindan ağır dedikodularını sırlarını  anlattılar. Ama yüzlerine gülüyorlar.

Güzelce sofrada oturup hiş sohbet etmek varken, her misafir ağırladığımda tek konuşulan şey dedikodu. Aynı Tv deki yemek programları elestiri strestle geçiyor.

Answer 7

Hepsinin ağzına sç ailenin evine dön . Gelip almak istediği zaman da git evini kur öyle gel al beni de. Çözüm çok basit. Neden bir başkaları için kendini mutsuz ediyorsun ? Sen hizmetçi değilsin . Birde onca sene okumuşsun 7 çeşit yemek yap diye mi ? Beğenmiyorlarsa o yemekleri alıp kafalarından aşağı dökeceksin bak o zaman bir daha beğenmemezlik yapıyorlar mı. Senin kültürün belli , başka bir kültürü uygulamak zorunda değilsin . Başkalarına uyum sağlamak zorunda değilsin . Bırak onlar uyum sağlasın sana.🤦🤦 Allah'ım yemin ederim şükürler olsun Ya'Rabbimm sana böyle insanları bana denk getirmediğin için 

Comments

Eşimle bir tartisma sonrası 4 ay önce ailemin yanına geldim. Gitmeyecektim. Aylarca her şeyi denedim. Konuştum. Ayrılma konusunu da açtım 2 ay boyunca her gün.   Ama sonra eşim sözler verdi, özür diledi. Benim ve eşimin çevresindeki herkes biz  ayrıldık diye söylenti çıkardı. 

Burda ben de keyifli değildim. Çok ağır geçti. Belirsizlik çok kötü. Daha sonra gitme kararı aldım. Bir kez daha denemek için. Bir ay sonra bir sinavim var ona girip dönücem gibi duruyor. Orada çift terapisi almayı düşünüyorum. 

Kayinbabamla geçen hafta konuştum bu durumu anlattım. Sana demiyoruz eşine diyoruz, dedi. Sanki beni etkilemiyor. 

Allah düşünceli iyi  insanlarla karşılaştırsın.