29 yasinda 2 çocuk annesiyim görümcem 40 yasinda çocuğu yok bunu söylemekte amacim yok.yalnis anlasilmasin.durumu anlatmak icin söylüyorum 6 yasinda ve 7 aylık 2 oglum var mesela kayinvalideme gidiyorum ben gidince hemen oda geliyo gelsin ama bebegimi uyutuyorum ayagimda salliyorum seste uyumuyo bebegim asla bende seste uyusun isterim tabi görümcem bağıra bagira konuşuyor hep ona abla sessiz ol bebek uyuyo diyemiyorum bile desem terslicek beni annesi bile cekiniyo kayinvalidem cok iyi düşünceli torunlarını cok sever sinir oluyorum ondan çekiniyorum görümcemin yaninda bacak bacak ustune bile atamam mesela.insani.oyle bir geriyo ki bana direk bisey demez ama annesine bağırır hep banada goz dagi vercek sözde hic sevmiyorum onu asla kafam almiyo hep onun düşüncesinde olcaksin yoksa bağırıa bagira konusur artik kendime kızıyorum kendime saygim kalmadi resmen