KONUŞMALARIMIZ ÇOK DEĞİŞTİ...
• Eskiden evden ayrılırken, geride kalanlara "Allahaﷻ ısmarladık" "Allah'aﷻ emanet olun" derdik,
şimdi "haydi ben kaçtım" “bay bay” “hadi öptüm!” der olduk...
• İşe gidenlere "Allahﷻ işini rast getirsin", derdik, şimdi "bol kazançlar!" der olduk..
• Şaşırdığımızda "sübhânallah" derdik şimdi "vaaavvv" der olduk..
• Sevindiğimizde "elhamdülillah" derdik şimdi "olleeeyyy" der olduk..
• Başımıza bir musibet geldiğinde "Allah'ınﷻ dediği olur!" "innâ lillâhi ve innâ ileyhi râciûn [biz Allah'tanﷻ geldik, yine O'na döneceğiz] derdik şimdi "hay aksi!, "bu da nereden çıktı!" "bittim!" "mahvoldum!" der olduk..
• Bize iyilik yapana "Allahﷻ razı olsun" "Allahﷻ ne muradın varsa versin!" diye dua ederdik, şimdi "sağol!" diyoruz..
• Bir işle uğraşanlara “Allahﷻ kolaylık versin!” derdik, şimdi “kolay gelsin!” der olduk.
• Yeni evlenenlere "Allahﷻ bir yastıkta kocatsın!" derdik, şimdi "mutluluklar!" der olduk.
• Sınava girecek olanlara "Allahﷻ zihin açıklığı versin!" diye dua edilirdi, şimdilerde "başarılar!" deniliyor..
• Geleceğe dair planlar yapılırken "inşallah”, “Allahﷻ izin verirse”, “Allahﷻ kısmet ederse" derdik, şimdilerde sanki gelecek bizim elimizdeymiş gibi fütursuzca konuşur olduk veya “umarım”, “tahminim o ki” gibi ne idüğü belirsiz ifadeler kullanır olduk.
• Günah işlediğini gördüğümüz kimselere “Allahﷻ ıslah etsin”, “Allahﷻ affetsin”, “Allahﷻ hidayet etsin” derdik şimdi lanet okur olduk..
• Kötü bir şeyden bahsederken “Allahﷻ korusun”, “Allahﷻ esirgesin” derdik şimdilerde "kapa şu şom ağzını!" der olduk..
Bu listeyi uzatmak mümkün.. Sözlerimizden “Allah”ﷻ sözcüğünün çekilmesi, artık mümince düşünmediğimizi, hayata Müslümanca değil seküler bir mantıkla baktığımızı ele veriyor..
Sözlerimizden “Allah”ﷻ kelimesinin çekilmesi, bir zaman sonra hayatımızdan da bereketin kaybolmasına yol açtı.
Şimdilerde mutluluğu “Allah’tanﷻ başka şeylerde” arar olduk, ama beyhude!
Ne diyelim?