Kizalr bn doğum yaptıgim gün annem ve kaynanam ve eşim yanımdaydı 2. Günü anannem rahatsız diye annem ona bakmaya gitti(kaynanm bn bakarım dedi)eve geldik kaynanam hiç bı yardım etmedi sezeryan olduğum için zorlanıyor dum bı tek 1 tabak yemek getirirdi onu da söylene söylene yapardı kalkmakta zorlanırdim eşim kaldırirdi (eşim evimin işini yapardı ama çocuğu kucağını alamazdi ya da altını değiştiremez di )beni kaldırır bn çocuğa bakar yatardim anneme yalvarırdim gel diye gelemem anannene bakıyorum bakıyorum gelemem dedi kaynanm bakmadı yemedi de eşim kızdığı için getirirdi eşimde sonralari ailesi bişe desenbmm hakkımda gelip bana kızardı çocuk ilk ay kilo verdi diye yardım etmeyn kaynanm ve annemgil çocuk niye kilo verdu diye bı ton laf etti hepsiyle kavga ettim bağırdım çağırdım küstüm evdeki eşyaları fırlatıyor dim çok kötü bi lohusalık dönemi geçirdi çocuk ağlasa alt kattan yukarı çıkmayan kaynanam çocuğu ağlatma diye bağırirdj bnde ağzımj açıp gözümü yumardim hayatımın en kötü zamanı lohusalık zamanımdi kimse yanımda yoktu (eşim vardı o yardım ederdi o da sonraları ailesini savunur onlar taraf oldu) çocuğa bişe olsa herkez bana kızardı ki bn hiç çocuk tutmayı bile bilmiyordum başkalarından gördüklerimle tecrübe ettim zamanla sizin lohusalıguniz nasıl geçti