Sabah 5 ten sonra uyuyabildim, cocukta uyumadi zaten...sagolsun bazi geceler babasi bakiyor ama adam bir huy edindi kendine, cocuk uyumayinca sanki karsisinda bebek degilde dusmani var gibi tavir takiniyor bazen. Azarliyor, pis pis bakıyor filan, tamam yorulunca bazen sesin yukseliyor ama kac kere dedim azarlama daha bebek o agliyor korkuyor diye. Neyse, sabah almis cocugu mutfakta kendine biseyler hazirliyor, cocuk agliyor susturayim demiyor. 4 saatlik uyku uyumusum ben uyandim artik sesine, niye susturmuyorsun dedim, susmuyor kendiliginden agliyor diyor. Kızdım aldim yanima yatirdim, dayanamadi geri geldi uyu sen diye aldi bebegi ama uyuyamiyorum geri işte...ölüyorum uykusuzluktan, heryerim ağrıyor, şu an gidip kocamin kafasini duvarlara carpasim var...guya bana iyilik yapıyor. Sinirimi biraz buraya yazarak hafifletmek istedim...