bı kaç gündur düşünüyorum öyle ..
Kadınları..
Kadın olmak,eş olmak, arkadaş olmak,öğrenci olmak, çalışan olmak ...vs..hepsinin önüne anneliği koyuyoruz..
Uygulamada isimler
Onun annesi
Bunun annesi
Şunun annesi
Yada
Söyle anne
Böyle anne
Bununla anne filan..
Anne olduktan sonra bütün benliğimizi anneligin gerisine atıyoruz ve hatta bazen siliyoruz..
Doğru mu peki bu ?
İki kızım var ve canımı isteseler bı saniye bile düşünmem. Mevzu sevgi değil yani..
Anne olmanın muhteşem güzelliği bir yana neden vazgeciyoruz diğer sıfatlardan..