Oğlum altı aylıkken tekrar hamile olduğumu öğrendim 
Benim için sürpriz oldu beklemiyordum korunuyordum da çok ağladım çünkü ne psikolojik olarak nede vücut olarak hazırdım 
 oğlum bu aralar çok huysuz huzursuz kendime bile vakit ayiramiyorum destek çıkanım yok 
Annem vefat etti onun yoklugunu öyle derin hissediyorum ki keske yanimda olsaydı bana moral verseydi diyorum 
Kendime yetemiyorum yakın cevremden destek göremiyorum insanlardan sogudum bezdim 
Akıl vermeye gelince arayıp soran çok ama iş yardım etmeye gelince kafalar kuma gömük 
Hayat çok sıkıcı bir hal alıyor git gide zoruma giden ise zamaninda anamın yanında olduğu zor zamanında yetiştiği bizi emanet ettigi insanlar bugün sırtını dönmüş vaziyette 
Artık kimseden iyilik beklemiyorum Allah'tan tek istediğim bir an önce rahata kavuşmak streslerimden kurtulmak 
Eski hırsımı ve gücümü kaybetmiş durumdayım 
Herseyden bıktım insanlar çok samimiyetsiz geliyor 
Doğru kimse kimseye bakmak yardım etmek zorunda değil diyeceksiniz tek kızdığım nokta zamaninda cevremizdekilere emek verip el uzatmış olmamiz aynı eller bugün bizi yanlız bıraktılar insanlar çok değişti akrabalik kardeşlik öldü herkes kendi çıkarına 
Benimle aynı durumlari yaşayan var mı zor gunleri nasıl atlattiniz daha anlatacağım çok şey var ama kısa kesmek istedim