Ay benim oğlanda böyle , nerdeyse 3,5 yaşında , sabah kahvaltılarını kendi yapmaya başladı şükür ama hadi hadi hadi diye diye anca yer. Akşam dediğiniz gibi sen yedir kolum ağrıyor ağzıma götüremem bilmem ne merdiven çıkamam çok ypruldum enerjim kalmadı sürekli şikayet mızmızlanma hali. Yemekler sinir harbine dönüyor , agresif tavrı yok ama yerinde duramıyor kıpır kıpır , ne zaman beni dinleyen uyumlu bir çocuk olacak merak ediyorum