Anne Olmaktan Yoruldum neden bu eziyet

Question

3.5 ve 4.5 yaşında iki kızım var eşimle boşanma sürecindeyiz çocuklarla 2yıldır  hiçbir iletişimi yok.. 

3yasındaki kızım beni aşırı strese sokuyor 

Banyo yapmak, saç taramak, yemek yemek uyumak herşey problem olmaya başladı. Ben temizlik yapıp çorap satarak onlara bakmaya çalışıyorum asla mükemmel değilim elimden geleni yaptım ve yapıyorum ama sabrım da bitti tahammülümde. Tek başıma yetişmeye çalışıyorum o kadar yorucu ki anlatamam sürekli uyumak istiyorum.. 

Evde hafta sonu sıkılmasınlar diye iki gün üst üste parka götürdüm her gittiğimde başka birşey yaşıyoruz evde dursam kavga ediyorlar dısarı cıksam ağlama krizi ve ben giderek şiddet göstermeye başladım cünkü başka türlüsünü yapamıyorum 

Kızım çok hırcın çok inatçı. Birşey kafaya taktıgı zaman sabahtan akşama kadar onun üzerine gidiyor ya dediğini yapacam yada o sürekli o şeye takılıp ağlayacak.. Bugün banyo yaptırayım dedim ay kızlar bir bagırıyor yemin ederim resmen çığlık atıyor hani bağırmak değil bildiğiniz çığlık banyo yapmak istemiyor öyle bağırınca küvette ayagı kayıp düştü daha çok ağlamaya basladı ben sakinleştirmeye çalışıyorum ama nafile sonra diğer kızım da kulaklarını kapatıp anne Damla çok bagırıyor diye aglamaya başladi diğer çocuğun da hiç düzeni kalmadı sürekli kardeşi sorun çıkarıyor dün büyük kızım piknikte tam keyifle yemek  yiyecekken bu kücük kızım hiç olmadık yere ağlamaya başladı hani ne oluyor diyorum ögürüyor gibi yapıyor çok sinirlendim bu arada tutturmuş bana bez bağla hani iki inat edip bırakmıyo tam gücüyle yapıyor ve ben bu psikolojiyle vurmaya başladım çok yoruldum kızlar bazen diyorum babasına mı versem sürekli evde bağrış çagrış üst kat komşumun benim çocuklar gibi çocukları var yemin ederim sanki ev boş hiç eziyeti bagırtısı felan yok ben nerde yanlış yaptım sanki kızım eşimin yarım kalan yıldırma ezdirme çilesini devam ettiriyor ayaklarım da derman yok bittim ben

Answer 1

Seni tam olarak anlayamam ama tahmin edebilirim annelik yeterince zorken birde babalık görevi dahada zora sokmuş seni. Çok zorlu bir süreçten geçiyorsun hiç kolay değildir eminim hemde 2 küçük çocukla.. Ama şunu düşün sen bu zorluğa rağmen çocuklarını kimseye muhtaç etmeden yaşatmaya büyütmeye çalışıyorsun ben senin kadar yapamam burda bir çok kadın da yapamaz sen çok güçlü bir anne olduğunu unutma sakın. Evlatların şuan çok küçük sende çok yorgunsun herşey mükemmel olamaz çocuklar normal şartlarda bile huysuzluk yapıyorken bu şartlar altında psikolojisi bozulmuş ve eksik hisseden çocuğun huysuzluğu çok normal eğer yapabiliyorsan biran önce üçünüzde destek alın ve yolunuza sağlam başlayın. Çocuğuna vurma canım bak benim çocuğumda aşırı derecede haylaz önceden 1 2 defa vurma eşiğine geldim ama kendimden tiksindim ve bir çözüm değil sana ağır bir vicdan azabından başka birşey değil ben çocuğum beni deli ettiğinde artık hemen sarılmaya çalışıyorum yada onu anlamak için sakince oturup konuşuyorum derdinin ne olduğunu çözmek istiyorum yada o an gülüyorum gerilmemek için onu ne kdar sevdiğimi düşünüyorum çok zor o sırada bunları yapmak ama vurunca eline hiç bir şey geçmeyecek ve üstüne ağır bir vicdan azabı gelecek... 

Zamanla herşey aşılır sen bu dönemde bile çalışıp geçimini sağlıyorsun ilerde daha rahat olacaksın öyle düşün ve bunun mükafatını rabbim verir. Allah kolaylık versin yardımcınız olsun inşallah 

Answer 2

Çocukların  tarafından da bakmak lazım senin sarsıldığın bi durum da onlar nasıl tepkisiz kalsın ki. Babasını özlüyordur bu şekilde tepkisini belli ediyordur. Ona bağırmak yerine daha fazla şefkat ve sabır göstermelisin. Acilinden de psikolojik yardım almalısın kızın için. Hayat zor Rabbim senin yardımcın olsun. 

Answer 3

Valla yazdıklarını okurken bile stresin geçti çocuğunun böyle olmasının nedeni de senin üzerindeki stres. Döverek terbiye edemeyecegini biliyorsun zaten çocuklarda travma kalacak sadece. Bu hayat onların suçu değil dünyaya böyle bir ortamda gelmeyi onlar secmedi ama maalesef bedeli hep çocuklar ödüyor çok üzüldüm gerçekten