0 oy
539 göst.
Diğer kategorisinde (373 puan) tarafından

3.5 ve 4.5 yaşında iki kızım var eşimle boşanma sürecindeyiz çocuklarla 2yıldır  hiçbir iletişimi yok.. 

3yasındaki kızım beni aşırı strese sokuyor 

Banyo yapmak, saç taramak, yemek yemek uyumak herşey problem olmaya başladı. Ben temizlik yapıp çorap satarak onlara bakmaya çalışıyorum asla mükemmel değilim elimden geleni yaptım ve yapıyorum ama sabrım da bitti tahammülümde. Tek başıma yetişmeye çalışıyorum o kadar yorucu ki anlatamam sürekli uyumak istiyorum.. 

Evde hafta sonu sıkılmasınlar diye iki gün üst üste parka götürdüm her gittiğimde başka birşey yaşıyoruz evde dursam kavga ediyorlar dısarı cıksam ağlama krizi ve ben giderek şiddet göstermeye başladım cünkü başka türlüsünü yapamıyorum 

Kızım çok hırcın çok inatçı. Birşey kafaya taktıgı zaman sabahtan akşama kadar onun üzerine gidiyor ya dediğini yapacam yada o sürekli o şeye takılıp ağlayacak.. Bugün banyo yaptırayım dedim ay kızlar bir bagırıyor yemin ederim resmen çığlık atıyor hani bağırmak değil bildiğiniz çığlık banyo yapmak istemiyor öyle bağırınca küvette ayagı kayıp düştü daha çok ağlamaya basladı ben sakinleştirmeye çalışıyorum ama nafile sonra diğer kızım da kulaklarını kapatıp anne Damla çok bagırıyor diye aglamaya başladi diğer çocuğun da hiç düzeni kalmadı sürekli kardeşi sorun çıkarıyor dün büyük kızım piknikte tam keyifle yemek  yiyecekken bu kücük kızım hiç olmadık yere ağlamaya başladı hani ne oluyor diyorum ögürüyor gibi yapıyor çok sinirlendim bu arada tutturmuş bana bez bağla hani iki inat edip bırakmıyo tam gücüyle yapıyor ve ben bu psikolojiyle vurmaya başladım çok yoruldum kızlar bazen diyorum babasına mı versem sürekli evde bağrış çagrış üst kat komşumun benim çocuklar gibi çocukları var yemin ederim sanki ev boş hiç eziyeti bagırtısı felan yok ben nerde yanlış yaptım sanki kızım eşimin yarım kalan yıldırma ezdirme çilesini devam ettiriyor ayaklarım da derman yok bittim ben

23 Cevaplar

+7 oy
(5,911 puan) tarafından

Hayatın zor anlıyorum, ama çocukların hayatı daha da zor. Bunu göremediğin için çocuklar sana davranışlarıyla anlatıyor. Söz dinlemeyerek, çığlık çığlığa bağırarak, hiç ihtiyacı olmadığı halde bez bağla diyerek... Çocukların iyi değil güzelim, destek almalısın. Kendin de aynı şekilde. Sana bir şey diyemiyorum çünkü tek başına olmak çok çok çok zor. Ama sana kızdığım tek nokta art arda doğurmuş olman. Eşinin neyine güvendin be kuzum arka arkaya bu herife evlat veriyorsun. Şu an onların da vebaline giriyorsunuz eşin de sen de.

Velhasıl, çocukların huzur istiyor. Pedagog görmeli. Yoksa önünü alamazsın sorunlu yetişkinler olurlar ileride.

(373 puan) tarafından

Canım zaten ben onlar için canımı dişime taktım herşeyleri var kimseye muhtaç etmemeye çalışıyorum ev oyuncak boya kitap dolu ama bilmiyorum ben nerde yanlış yapıyorum mesela neden bez bağlamak istiyor benim onlardan başka kimsem yok ama yoruldum

(5,911 puan) tarafından

İşte canını dişine takmak evi boyayla oyuncakla doldurmak değil ki. Aile ortamı istiyorlar. Huzurlu bir anne istiyorlar. Huzurlu hiçbir annenin çocuğu huzursuz, huysuz olmaz bundan kimliğim kadar eminim.

Boşanma aşamasındasın bunu çocuklara nasıl anlattın mesela? Bu çok çok önemli. 

Normalde boşanmalarda çocuk büyük bile olsa (16-17 yaş) muhakkak pedagog desteği alınır. Kaldı ki seninkiler küçücük. Bir onların yerine koy kendini. Ufacıksın 3.5 yaşını düşün, baban yok, annen sürekli yorgun huzursuz. O çocuklar nasıl sağlıkla büyüsün nasıl cıvıldasın? 

-Reklam-
+2 oy
(3,439 puan) tarafından

Belli ki stresli günler geçiriyorsun öncelikle kötü bir anne olduğunu düşünmüyorum sadece bütün sorumluluk senin omuzlarında haklısın bence bir psikiyatriye git en azından bir tedavi ile az rahatlarsın 

+1 oy
(1,965 puan) tarafından

sen yaşadığın hayatı kaldırmakta güçlük çekerken aynı zor hayatı çocukların kaldırabilmesini beklememelisin. çocuk diyip geçme senin yaşadığın herşeyi anlıyor, hissediyor ve kendilerine 3, 5 kat yüksek dozda yansıtıyorlar. sen yalnız hissediyorsan onlar çok daha yalnız hissediyor. sen boşanma sürecinde olduğunu düşünerek yoruluyorsun, onlar da babasızlıkla mücadele ediyorlar hemde bebek yaştan itibaren... o kadar zor bir hayatın var ki çocuklarına yeterince vakit ayıramıyorsun ama onlar bunu anlayacak yaşta değil ve haklı olarak tam zamanlı anne ilgisi istiyorlar. 

çocuklarını anlamaya çalış. yaşadıkları hiç de kolay değil. seni anlayacaklar ama yetişkin olduktan sonra..

o nedenle bu süreçte eğer vakit bulabilirsen ücretsiz psikolojik destek alın ailecek. üçünüzün de ihtiyacı var bu dönemde. Aile Sosyal Politikalar İl Müdürlüğü ile halk sağlığı / toplum sağlığı merkezlerinde ücretsiz olarak psikolojik destek imkanı var. üstelik herhangi bir kayıt da açılmıyor. yani ilerde önünüze çıkmaz. hatta çocukların velayeti sürecinde sana destek bile olabilir.

+1 oy
(27,136 puan) tarafından

Mükemmel değilim demişsin muhtaç olmadan yaşamaya çalışıyorsun mükemmel değilim demek kendine haksızlık olur çocuk büyütmek zor bi sende yok hepimizde aynı dertler var sabrımız tükendiği oluyor ama evlat atılmaz babasına verirsen pişman olursun yokmu yardımcı olacak kimse bi kahve yap iç kendine zaman ayır yıpranmışsın kolay değil boşanma süreci sakinleşmeye çok ihtiyacın var 

+1 oy
(1,696 puan) tarafından

Yaşadığınız sıkıntıyı çocuklarınıza yansıyor o yüzden bu hırçınlıkları tek diyebileceğim yardım almanız destek almanız gerekiyor o çocuklar hediye oyuncak şu bu istemiyor sadece sizden yardım ve destek bekliyor yani neyse pedagog'a gidin

+1 oy
(5,024 puan) tarafından

Daha iyi anlamak için soruyorum temizliğe ve çorap satmaya giderken bu çocuklar nerde duruyor peki


Senin stresin çocuklara geçmiş bu bi gerçek her istediğini o anda yapmak yerine onu anlamaya çalış önce.. banyo şuan yapmak istemiyorsun anlıyorum peki şu oyuncağını yıkamak ister misin banyoya alalım mı bak oda kirlenmiş die oyun kurarrak banyoya alabilirsin. Şiddet bir çözüm değil ve gittikçe artacak bunun dozu ve o çocuk asla düzelmicek . 

Anne baba abla kardeş yokmu peki niye tek kaldın böyle

0 oy
(5,294 puan) tarafından

Allah yardim in olsun derdi ne acaba cocugun ama babaya gondermek hayatinin hatasi olur 

(373 puan) tarafından

Derdi hep onun dediği olacak elindekini asla ablasına vermez herşey onun. Ne yapacağımı bilmiyorum bağırarak vurarak çocuk mu büyütülür benim derdim zaten bana yeter yok bir şeye taktiği zaman onun peşini asla bırakmıyo

(5,294 puan) tarafından

Iyi de dovdukce arsiz olacak ki daha kotu olacak bi sure sonra ona da alisacak 

0 oy
(22,606 puan) tarafından

Ama o daha çocuk ve babasız büyüyor 🥹 sanki yetişkin biri gibi anlatmışsın büyüycek seni anlamaya basliycak lütfen vurma çocuğuna 

0 oy
(4,535 puan) tarafından

Yok mu yakınında kimse canım küçüğü bir kaç saatliğine bıraksan her gün? 

0 oy
(6,832 puan) tarafından

Bence çocukların bu durumu ya genetik oluyor anne babanın huysuzlugunu alıyor yada ailesinde yaşananlardan etkileniyor

Şiddet göstererek iyi yapmıyorsun aksine daha kötü olur çocuğun

0 oy
tarafından

Tek başına yoruluyorsun stres yapıyorsun büyük ihtimalle çocuklara geçiyor bu stres. 3 buçuk yaş çok küçük degil biraz daha sabret 4 yaştan sonra rahatlarsın. Sakın bakamıyorum diye babalarına verme çocukları

0 oy
tarafından

Canım biraz sabır 

Elbet geçecek o günler 

Çocuklarını babalarına verme 

Sen annesin tamam zor ama 

Çocukların icin dayanmak zorundasın 

Bosanma süreci cok zor gecer anlıyorum seni 

Ama az sabır kızım 


0 oy
(252 puan) tarafından

Çocuğun dövme herkesin zorlu imtihanli bir sınavı var bende o dönemden geçtim kızım üç yaşında üç ay önce ölü doğum yaptım doğum lohusalik kızımı kaybetmem pskljimi alt üst etmişti kızıma yansıdı aynı dediğin her şeyi kızım da yapardı istediğini versem de gene ağlardı kızımın yasında çok etkilendi çok ağlardım ben ağlayınca o hem güler hem ağlardı dimdik durmam lazmdi biri giti diğeri gitmesin dedim yoksa bende ölürdüm en son kızım tırnaklarını kanatana kadar yemeeye başladı köşelere girip boynunu kollarını kanatirdi eliyle ben çok ilgilendm ne zaman ağlasam gizlice gözyaşımi siler ona sarılırdm burdaki bütün annlerden Allah bin kere razı olsn bana çok destek oldular onlar sayesinde pskljim düzeldi kızımda artık daha iyi sabret her şey geçiyor zaman geçiyor o acıyla yaşamayı öğreniyor insan çok üzüldüm ağlayarak okudum heleki kız çocuklara karşı zaafim var bnm

0 oy
(7,505 puan) tarafından

Aynı benim kızımı anlatmışsın benimkide 3 buçuk yaşında. Ben böyle olmasının tek sebebinin babasıyla çok az vakit geçirmesine bağlıyorum. Çocuk gece gündüz sürekli benimle o yüzden bana eziyet ediyor hep. Dediğin gibi herşeyi var hergün dışarı çıkar her yere götürürüm ama yok yinede aksam kadat ayağımın dibinde herseye aglar. Birşeyi kafasına takarsa o olana kadar başımın etini yer. Olmayacak biseyse konuşurum anlatırım yok. Belli bir yerden sonra insanin sabrı taşıyor tabi kızdıgım oluyor. Babası evde olduğunda bu kadar ısrarcı inatçı ve aglak olmuyor. Oda maalesef evde olmuyor iste. Pazar günü bile yarım gün evde oluyor çoğu zaten öğleden sonra gidiyor. Senin kızında o yüzden böyle bence. Destek al uzmandan imkan varsa yarim gün krese oyun gurubuna falan ver algısı değişsin biraz

0 oy
(2,495 puan) tarafından

Allah yardımcın olsun çok zor bir görevin var çocukları anlamak çok zor senin yükün 2 kat bende 2 saat önce çocuğu uyutmaya gittim inan çıldırdım ağzı açık kalıyor uyumuyor oyun peşine gidiyor kapının arkasındaki halıyı kaldırıp ordaki toprağı eşiyle çıkarıp yere döküyor her seferinde güzel dille olmaz yapma etme ben yatağa alıyorum o yine oraya gidiyor en sonunda ordaki taşı toprağı çıkarıp ağzına koydu heryeri toprak yaptı bende eline vurdum insanın sabrı tükeniyor bir yerdw ağzından sürekli taş çıkarıyorum 

0 oy
(205 puan) tarafından

Çocukların senin eşinle aramdaki sorunlardan etkilleniyor bence çok streslisin sende bilmiyorum eşine sınırlı üzgün oldugun için eşinle cocuklarinla sevgiyle ilgilemiyorsun  bence bı kaç hafta eşine ver çocuklarını hem sakinleş hem kendini toparla ozaman çocukların da biraz ayrı kalmak birbirinizi daha çok ozluyecesiniz 

0 oy
(5,494 puan) tarafından

Hiç mi kimsen yok canım 

Anne baba kardeş kuzen arkadas 

0 oy
(1,543 puan) tarafından

Kızınız büyük ihtimalle 4 yaş sendromuna girmiş. Hayatınız da daha zor olduğu için ağır atlatıyor bence. Pedagog desteği ile atlatmaya çalışın bu durumu. Ben de şuan hamileyim senle aynı durumdayım İnan kızım  4 yaşında ikinciye hamileyim. Tahammülüm hiç yok 0ı tüketmiş durumdayım. Akşama kadar işte çalışıyorum. Eşim işten geç geliyor. O gelene kadar sanki boğuluyorum. Ama benim stresli olduğum günler kızım da çok stresli oluyor. Bence bizden alıyorlar stresi. 

0 oy
(365 puan) tarafından

Canım çocukların bi daha bu yaşlarında olmiycak büyüyecekler sen sinirli olduğun için sinirliler sen sakin olursan sakin davranırlar öncelikle göz teması kur çocuklarına dinlemiyolarsa sakin bi şekilde oturt karşına ikisinide sende otur sakince göz teması kur sakin konuş ama olur mu 

Çocuklar ailesinin Aynasıdır bunu unutma 

Allah yardımcın olsun 

0 oy
(15,136 puan) tarafından

Onlar çocuk bu dediklerini bilinçli yapamaz ama sen bilinçli vuruyorsun. Çok acı. Baba profilini kaybeden çocuk güvenebileceği tek insandan da canını sıkınca şiddet görüyor. Nasıl bir insan olacak sence evladın? Onun geleceğinden çalıyorsun, hep kafasını önüne eğmesi gerektiğini düşünecek isteklerini yüksek sesle dile getirdiğinde canının maddi ya da manevi yanmasından korkacak ve susacak. Bunu yapmayın. Bakamıyorum diyorsanız destek isteyin bu arada eski eş de olabilir. 

İlgili sorular

+2 oy
14 cevap 1,190 göst.
28 Eylül 2021 Diğer kategorisinde 1502hanessan (1,666 puan) tarafından soruldu
0 oy
4 cevap 252 göst.
12 Aralık 2023 Diğer kategorisinde Betularglu21 (24 puan) tarafından soruldu
0 oy
10 cevap 731 göst.
5 Ekim 2022 Diğer kategorisinde Portakallltohumum (123 puan) tarafından soruldu
0 oy
11 cevap 687 göst.
1 Haziran 2021 Diğer kategorisinde 3370 (135 puan) tarafından soruldu

Kategoriler


1,473,761 soru

24,129,295 cevap

333,949 kullanıcı

...