Kızlar oturduğum binada çocuklarımın oynayabileyecegi hiç bir yer yok mahalle olarak tüm mahalle aynı zaten. Herkes çocuğunu binasının önünde iki metrekarelik bahçesinde oynatıyor ama gel gör ki bizim apartman yönetimiz bahçede oyun oynamak yasak dedi tasindigimiz gün. Bide binanın yanından arka garaja giden yol var. Eğimli olduğu için çocuklarımı oraya cikartayim dedim. Birine sukutur diğerine ilk arabam oyuncağını aldım.
Dördüncü kattaki apartman yöneticisinin karısı balkona çıkıp kim o orda oyun oynayan diye bağırdı başımı kaldırdım sen miydin, çıkın ordan orda oynamayın dedi. Neden dedim arabaları cizersiniz dedi. Arabalarla işimiz yok biz burdayiz çizmeyi dedim. Ama çok ses oluyor bız rahatsız oluyoruz götür okulda oynar dedi ama bağırarak ve asagilar tarzda bağırıyor. Okul dediği de bir sokak üstte ve kapısı kitli oluyor girilmiyor. Oldu canım oldu giderim dedim. Başka apartmanın önünde komşular oturuyordu onların yanına gittim hep oraya gidiyorum kendi evimin önünde çocuklarımı oynatamiyorum.
Komşulara olayı anlatıyorum o kadın da balkona çıkmış beni dinliyor. Komşular diyor onun mahallede kavga etmediği kimse kalmadı alttan aldıkça üstüne cikarr diyorlar.
Ay napicami şaşırdım çok şirret bir kadın eşim görevde olduğu için çocuklarıma yanlız bakıyorum. Eşime anlattım onun eşini arasın konuşsun diye ama eşim de diyor boşver orda oynatma sende. Hiç birşey deme kavga etme diyor. Benden yirmi yaş kadar büyük bir kadın yani genç de değil. Ne yapayım sizce orda oynatmaya devam edeyim mi.?