Daima o anda kendim hallettim, asla sessiz kalıp sindirmedim.
Başta eşime hiç anlatmıyordum ama annesi anlatıyormuş başka türlü. Ben de yaşadıklarım yüzünden artık evvela kendim anlatıyorum nötr halde, sonra annenden de dinleyebilirsin diyorum. Eşim annesinin nasıl farklı bakış açısına sahip olduğunu bildiği için artık benim sözüm yetiyor. Eskiden görmüyordu ve en doğrusunu o anlatıyor sanıyordu çünkü ben şikayet etmek diye bir kavram öğretilmeden büyüyen biriyim. Bizde şikayet olmaz, oturur konuşuruz. Ama onlar hep şikayet üzerine sohbet edebiliyorlar sadece.
Onlara benzemedim ama artık eskisi gibi de değilim. Olayları ilk benden duymalı. Hatam varsa hatam var derim, yoksa da kısaca savunurum. Aksi türlüsü şuna çıkıyor: “ Biz insanlar rahatsız olmasın diye boruyu öttürmezken millet bizde boru öttürecek nefes yok sanıyor.”