Arkadaslar benim herseyim herkese cok geliyor sanki,nazarmi nefis mi anlamadim. Ayni Kreşe arkadasiminda cocugu gidiordu,surekli bana senin oglun cok iyi falan, en son ögretmen bizden nefret etti,buyuk cocuklar oglumu dövüyordy ve degistirmek zorunda kaldim. Bi işe girsem hic kimse daha önce asla orda calismaz ben girdikten sonra bi bereketlenir,herkes orda calismak ister olab bana olur.,yani bilmiylrum hesabi hep ben öduyorum,biktim gercekten ,herkesle iyi gecinirim nazik bir insanim,sanki insanlar bu sefer saf göruylr,korkmuyorlarki,oglumu kreşte dövulmesinw göz yummacak kadar,sadece benim oglum yani dusunun koca kreşte hep bana.
Biktim bazen gercekten uzulmketen,nasil davranmaktan,kendimden bile skildim
Sizden baska konusacak icimdekilwri anlatacl kimsem yok