Yaklaşık altı ay önce kayinvalidemgile küstüm bu bayram eşim gidelim deyince gitmek durumunda kaldım.Gorumcede oradaymış içimde kirginlik olmasın diyerek onu da bayramların ve konuştum sen beni çok üzdün ve kırdın yinede büyüklük bende kalsın bayramın mübarek olsun.dedim.konular çok uzun ama şöyle sudan sebeplerden saçma şeyler çıkarmış ve verdiğim tepkimde ben haklıydım hakettin dedi.iyi şeylerde söyledi işte çocukları işin olduğunda bana bırak ben bakarım eşinle iyi ol biz siz kavga edince üzülüyoruz bazı aileler sevinir annem babam sizin iyiliğiniz ister başka bisey beklemez.felan gibi birde şey dedi biz senin eşini çok seviyoruz diye herseyimize koşturuyor diye onu kullanacağınızı düşünüp bize mesafe koydun tarzı bisey dedi oysa ki hiç öyle bir niyet yapmadım diyorum niye öyle düşünüyor.bugun anladım ki eşim anlatmış bir tartışmamızi. Ben adetliyken çok kötü oluyorum agri kusma afedersiniz doğum savcısının beter süründürüyor.neyse yine adetimin ilk günü dedesi silahla elini vurmuş temizliyormus ben evde kıvranıyorum tek çocuk eşim de hastaneye bakmaya gidecekmiş bende dedim ben çok kötüyüm çocukla ilgilenemiyorum bir hastaneye gidelim iğne serum bisey yapsınlar neyse oda hastaneye gitti bende kızdım.ablasi doğumu başlamış eşimi çağırdı başım çalıyordu uykusuzluktan uyumuşum ben gidiyorum diye uyandırdı.uyku sersemi anlamadım aradım tamam çocuklar durmuyor başımda çok kötü geçmemiş çok oyalanma dedim diye bunu söyledim.bunlari eşim anlatmış.simdide ablası geçip karsima bunlari soyluyor ben o yüzden ailesine duvar ormusum aksine beni kırıp üzdüler için uzaklaştım.esimede bunu anlattım bunları anlattığını söyledi dedim ki hala boz olamamışsın ben seni anlatırken suçlamadan koruyarak anlatıyorum sen bu şekilde anlattığın insanlar bunu düşünüp bunları söyleyebiliyor gerçekten çok kırıldım dedim.niye öyle düşünüyorlar diye kızıyorum bende normal böyle dusunmeleri o zaman sen öyle dersen dedim konuşmadım bir daha gorumceylede helalestim geçtim söyledikleri yine üzdü beni
