Ayyy bi ara esimin ailesiyle cok sorun yasiyodum buyukler diye bisey de diyemiyodum surekli esimle kavga ediyoduk o kadar bunalmistim ki esimde ilk etapta hep ailesini savunuyodu sonradan hakli oldugumu anlasa da ne fayda sinirlarim cok ihlal edilmisti saygi gormuyodum esimd kalirsa da hepsi iyi niyetten e bi de kotu niyetten olsaydi cok sukur biz kavga ede ede esim biraz biseyleri anladi ailesi de tepkimizi koyunca dengeyi sagladi suan cok sukur iyiyiz karsilikli olarak ama o yorgunluk gitmiyo eskisi ilk zamanlardaki gibi sicak olamiyorum bi turlu supheciyim guvenmiyorum
Son zamanlarda da cocuk konusunda yorgumun hareketli bi cocuk inat ama lutfen istiyorum simdi gibi kelimeleri cok fazla vurma firlatma huyu da basladi zaten uykusuydu yemegiydi oyunuydu oyuncağıydi ustu basiydi kalin ince giydirme her konuda surekli takip ve olanli olmak zorundasin ipin ucunu kacirmaman lazim derken cok yiprandim ilerde bugunleri cok ozlucem deyip kendimi avutuyorum