Daha gelmemis gunun tasasini tutmak manasiz. Kendinizde yettirebilecek guc var ise yapilmali. Benim esimde tek olsun herseyi iyisini yapalim diyodu ayni sizin gibi. Suan buyuk oglum devlet okuluna gidiyo. Anasinifinda da gitti. Sansina hep cok iyi ogretmenler denk geldi. Cocugunda icinde var o yuzden basarili. Yani paran olur cocugu ozele verirsin iyi olsun diye cocugun icinde olmaz ne yaparsan yap okumaz. Ben universite sinavinda dersaneye gitmedim durumumuz olmadigindan degil ama kendim istemedim. Son iki ay evde oturup calistim. Dersaneye giden, butun sene haril haril calisan arkadasim kazanamadi, ben istanbul universitesini kazandim. Yani hersey parayla olmuyo. Esim, ikinciye hamile kaldigimda doktor bu da erkek diyince ikisini nasil okutup evlendiricez dedi. Yani ikisine de ev almak istiyo nasil yapcakmis. Yahu dedim dur daha cikmadi cocuk. Cikacak buyuyecek okuyacaktaaa evlenecek. Sanki biz evlenmeden once evi vardi. Is yaptilarda karsiliginda ev alindi. Yani o zaman olduruldu ki esimin cocukken durumlari da iyi degilmis. O yuzden cokta gelecegi dusunmemek lazim ani dusunmek lazim. Onemli olan muhtac olmadan iyi insan yetistirmek. Karamsar olmanin anlami yok. Istiyosan yap.