Kizlar kac hafta oldu bilmiyorum ama biliyorsunuz ki esim beni aldatmisti her ne kadar hala inkar etse bile evden gitmişti yani benim zorumla ama gitti gibide değildi çünkü çeşitli bahanelerle hergun geliyordu kızını görüyordu felan dün doktor kontrolum vardi gebelik icin hem bebeği görmek istediği hemde kızıma o esnada bakicak kimse olmadığı icin oda geldi çıkışta yok kizimi bi yere goturcem felan diye tutturup zorladi bizi güzel bi yerde yemek yemeye felan götürdü tabiki agzima su bile sürmedim sanki vicdan rahatlatıyor gibime geliyor çünkü orda iste konuşmaya başladı yok sensiz hicim yok bize yazık ediyorsun yok seni aldatmadim yarın birgün ortaya çıktığında cok pişman olursun yapma etme sensiz olamam ee diyorum açıkla neden yalan söyleyerek gittin Ankara'ya yok günü gelsin aciklicam ee diyorum o kızla ne ilgin var o kiz tesadüf olamaz yok diyor valla ilgim yok vallaha tesadüf ee diyorum neden en son gün kiz sana esin inandimi diye yazdı ya yok o kötü anlamda değil yani sıkıntı yasadiniz mi yoksa tatlıya bagladiniz mi diye merak etmiş vicdan azabı çekmiş oda yaaa kafamı o kadar karistiriyor ki zaten toplayamamistim bi yanım diyor inanma yol ver bitsin bir yanım diyor ya doğru soyluyorsa ama oraya yalanla gitmesinin baska ne tür aciklamasi olur simdide görümcem diyor ki abim sana kizinizin dogumgununde evlenme teklifi edicek bilmem ne gerçekten çok yoruldum bu kâbus ne zaman biter affetsem bu yaşadığımı unutabilcekmiyim o güven yerine gelicekmi yoksa hergun ondan nefret edip hep şüphe mi duycam