(uzun yazı şimdiden özür dilerim)
normalde eşimle aramdakileri pek yazmam ama bu konuda içimi anneme bile dökemem neyse. akşam yine tartışcak bi şey bulduk sağolsun kocam. ben asosyalmişim, ailesine karşı soğukmuşum. kimseyle yakınlaşmıyormuşum falan filan söylendi. dedim ki şu anda gebeyim bulantım sıkıntım çok kimseye gelemem geleni de ağırlayamam. bahane üretiyorsun diyo. seni arkadaşlarımın hanımlarıyla tanıştırdım yine de kimseyi aramıyosun sormuyosun diyo. yengelerimle görüş onları ara diyo. ya kızlar hamile olan benim. öldüm mü kaldım mı, aşeriyo muyum evimde ihtiycım var mı hiçbiri beni arayıp sormuyo zor günler geçiriyorum bulantılardan dolayı. ben sosyalleşmek samimileşmek için onları aricakmışım. ben gelinmişim, başkaları köprüleri yıksa bile ben inşa edicekmişim yeniden öyle diyo eşim. tamam kendisi çok yapıcı bi insan Allah var. en son bana diyo ki sen evindeki eşyaların yerini bile bilmiyosun nasıl gelinlik yapcan diyo. biz evlendiğimizden beri başka şehirdeki evimizde yaşıyoduk. bu evimizi kitleyip çıkmıştık. yeni döndük hamileyim diye yeni yeni alışıyorum yuvama ona bile laf ediyo. bu ara böyle saçma sebeplerden tartışıyoruz ve bana sürekli terbiyesiz diyor sinirlendiğim için falan.. annesigile soğuk olmamdan yakınıyo evlerine gitmek istemiyomuşum falan. alakası yok ama öyle düşünüyo. eğer bi sıkıntı olursa da benden bilirmiş benimle papaz olurmuş lafa bak ya (: neyse kızlar böyle işte. kusura bakmayın uzun oldu..
herkese dikkatle okuduğu için çok teşekkür ederim. moral verdiniz, kafamı toplamama yardımcı oldunuz. dün eşimle gece bu konuları konuştuk. hatalarımızı tekrarlamamaya çalışacağız dedik. o da sosyalleşme ısrarlarından vazgeçti.
1,487,363 soru
24,315,019 cevap
344,969 kullanıcı
Lütfen şikayet nedeninizi seçin:
Yüklemek için tıklayın