Yol alıyor doğru ama bu süreç insanı yıpratıyor. Dün gece tartıştık, haklı olduğumu bildiği halde. Nedense hoşuna gitmediği için(ablası bana laf attı, ben de eve gelip ablasının saygısızca laf etmesine rağmen, ablası olduğu için "ablam yanlış yaptı, haksız" diyemediğini söyledim.) canavarlaştı. Yüzüme yastık fırlattı, bir daha bu hareketi yapma dememe rağmen. Kapıyı açıp gitmek istedim, nereye gideceğimi bilmiyordum ama gitmek ve bir daha görmek istemedim. İşi sebebiyle akşam evde olmayacak. Bu akşam annemlerde kalacağım. Ne o beni aradı, ne ben. Ne aramak istiyorum ne görmek. Bir de kimseye yansıtmıyorum bu durumu mecburen.