BABA-OĞUL - İnşaat işçisi bir babanın hayta bir oğlu varmış. Oğlan her gün ona buna sataşır, kavga edermiş. Zarar verdiği kimseler sürekli şikayete gelirlermiş.
Nasihatleri para etmeyen baba düşünmüş ve bir gün oğlunu yanına çağırmış. Ona bir tahta parçasıyla bir avuç çivi vermiş: “Oğlum arkadaşlarınla kavga ettiğinde şu tahtaya bir çivi çak” demiş. İlk gün otuz kişiyle kavga etmiş ve tahtaya otuz çivi çakmış. Ertesi gün yirmi, sonraki günde ona düşmüş çivilerin sayısı. Giderek azalmış ve birkaç ay sonra hiç çivi çakmamış. Heyecanla tahtayı babasına göstermiş, artık hiç çivi çakmadığını söylemiş. Baba bu defa kavga etmediği her gün bir çiviyi sökmesini istemiş. Oğlan da babasının dediğini yapmış. Nihayet hiç çivi kalmadığında tahtayla babasına gitmiş.
Baba: “Sağol oğlum artık kimseyle kavga etmiyorsun... Ama bak şu tahtaya, çıkardığın her çivi geride bir iz bırakmış. Tıpkı bu çivilerin iz bıraktığı gibi söylediğin her kırıcı kelime insanların kalbinde aynı şekilde iz bırakır. O yüzden dilini iyi kullan, insanları incitme.”