Aprtmnda bı arkadaşım var samimi olduğum yani bn öyle görüyordum öyle dusunuyordm kızım var 1 yaşına Grcek p.tesi onunda kızı var kızımdan 5.5 ay büyük..kirada oturuyolr eşi bimde calisiyor ev sahibi evi satckti çok üzüldüm gtcekler diye snra apartmnda bı daire boşaldı oraya taşındılar sevindik iyi arkadaş kaldı bna diye oda hep derdi gitcem diye değilde uzaklascz diye uzuluyodm diye ama biz eşimle insanciliz istiyoruz ki bı kafa dengimiz olsun böyle kahve içmeye gidelim birbirimize yazın pikniğe gidelim ne güzel cocuklrda arkadaş buyur ama hep biz çağırıyoruz kahve içmeye.koronadan öncede boyleydiler bazen geliyorlar bazen babası onlrda oluyo gekemiyolar bnmi yanlış düşünüyorum bilmem birini aradığınızda müsait değilse müsait olduğu bı zman sizi cagrmasi gerekmez mi bunlarda yok öyle bişey .hiç bı kere demezler gelin diye hep biz söylüyoz ya onlar diyo siz gelin diye yda geliyor ama arayan biziz neticede...bu ara deniyorum da işi düşünce arıyo yazıyo onu farkettm ve üzüldüm açıkçası çok seviyodum çünkü bana bişey dese kimseye demedim bı sen biliyon derdi hep bana önemli hissettirdi kendimi..dün akşam başka bı arkadasimi eşiyle kahve içmeye çağırdık geldiler onunda esi başka şubede bimde calisiyo laf arasında adı geçti kimseyi görmüyorum gittiğimiz yok bı yere derken oda dedi bizi cagrdilar ama işlerimi ne varms gidemedik dedi..onları cagrdiklarini duyunca üzüldüm.onlar gidince esimede dedim bundan snra kimsenin iyiliğini düşünmem bı biz insan yerine konmuyoz herhalde aramiycm artk dedim.haklisin dedi ..bişey lazım olur arar ister bazen kendim götürüyodum eşim evde olunca flan uzatıyorum kapıdan çocukla inmesin diye ona lazım olanı ayağına götürüyodum kaç kez oldu ..üzüldüm duyunca işte öyle uzun oldu ya kusura bakmayın canm sıkıldı cok