Ya işte evlendikten sonra o aileyi de benimsemek taraftarıyım. Elin evi diye bakarsam, onlara el diye bakarsam, istediğim samimiyeti kuramam. Senin mantığınla bakarsak, oğlu evde yokken onlar gelip kalsa, sen pişirip yedireceksin temizlik yapacaksın, hizmet falan, onlar da elin kızının eline bakmış olacak. Bence bunlara gerek yok. Onlar da burda evinde gibi rahat etsin, ben de orda rahat edeyim, eşim de babamlar da rahat etsin isterim. Hiç olmadı ama misal diyorum, (ailem başka şehirde benim) eşimin o şehirde işi olsa, rahatça babamlara gidip yesin içsin kalsın isterim, yapar da yani. Aynı mantık.