Öğrenciyken parasız kalmıştık tabi o zamanlar da eşimle beraber kalıyorduk okuduğumuz yer aşırı soğuk odun kömürü para dayanmıyor neyse bir de o zamanlar köpeğimiz vardı oğlumuz ilk göz ağrımız , bir sonraki gün sabah aşısı var çocuğun cepte beş kuruş yok bırak aşı yaptırmayı merkeze gidecek para yok ailemle o dönem aram bozuktu benim görüşmüyordum eşimin ailesi de maddi açıdan iyi değildi durumları gece saat 12ye geliyor ama kar yerde neredeyse adam boyunu buluyor benim telefonum çaldı bir baktım babam. O saatte hayatta aramaz beni yani mümkün değil.
"Kızım iyi geceler sana para yolladım onu al tamam mı kızım? " Tüylerim diken diken oldu babam böyle konuşmaz bu kadar kibar bir adam değildir. Döndüm oğlana bir baktım "şansına evlat " dedim çıktık dışarı eşimle parayı almaya gidiyoruz. 250 TL. Ne ekmek alabilmiştik eve ne de kömür alabilmiştik odun yakiyorduk sürekli ve üstüne gelen telefon. Ne ben babama sordum ne babam bana o geceyle ilgili bir şey dedi. Hatta laf lafı açtı anneme dedim " babam hiç gece para yollamak için evden çıktı mı? " Diye. " Yoook o eve geldi mi çıkmaz dışarı bilmiyor musun?" Dedi. Bir sonraki sabah o para ile merkeze gittik oğlanın aşıyı yaptırdık mamasını aldık geri döndük ve hepsi inanılmaz şekilde 100 TL tuttu. Hemen kömür aldık eve, ekmek aldık ve yine arttı para. Allah'a çok şükür bizim en uzun sinandigimiz zamanlardı ve bizi hiç kimseye muhtaç etmezdi. Hatta birinde yine cepte beş kuruş kalmadığında evdeki kumbaradan 100 TL ye yakın para çıkmıştı. Evde köpek beslenmez günah denir ama o yavrunun hatırına da bize öyle çok para geldi. ♥️