9 temmuzda sabah sancilarim vardi ama şiddetli değildi öğleden sonra başladı siddetlenmeye gittikçe sırtım cok agiriyordu aksam Annemin zoruyla hastaneye gittik ben hem korkuyordum hem de olmaz diye gitmek istemedim neyse ikna ettiler gittik muayene korkum vardi öyle boyle sezeryana aldılar belden anestezi aldim ama akar topar olduğu icin korku heyecan herşey kısa sureli oldu ve iyi cesaretle girdim sezeryana uyustuktan sonra hemşireye filan muhabbet derken uyuyakalmisim uyandım bebeğin aglamasini duydum kendimdeydim ama bilincim yerinde degildi narkoz da vermişler miydi bilmiyorum sarhoş gibiydim kurban olurum dedim sonra o uyusuklukla yorgun gibi hissediyordum ben bu yorgunlukla bebeği nasıl emzirecem aldim basıma belayi diye düşündüm sonrası tekrar uyumusum uyandigimda annem onu emzirmemi sağlıyordu iyice baktım öptüm doyamadim halen doyamiyorum
Rabbim isteyen bekleyen herkese nasip etsin bu duyguyu rabbime şükürler olsun bende anne oldum önceleri ne yapıyordum acabaaa :)