ASHAB-I KEHF - Ashab-ı Kehf; “mağara halkı”, “mağara sahipleri” demektir, ülkemizde “yedi uyurlar” olarak bilinmektedir. Putperest bir kavmin içinde Allah’ın varlığına ve birliğine inanan birkaç genç, inançlarını açıkça dile getirerek putperestliğe karşı çıkmış, kavimlerinin ve zalim hükümdarlarının şerrinden uzaklaşmak için bir mağaraya sığınmışlardır. Cenab-ı Hak onları, düşmanlarından korumak, öldükten sonra dirilmeye ibret ve işaret kılmak için bulundukları mağarada ilahî rahmet eseri olarak yanlarındaki köpekleriyle birlikte uzun bir süre uyutmuştur. Onlar 309 yıl kaldıkları mağaradaki uykularından uyandıklarında sadece birkaç saat uyuduklarını zannederek içlerinden birisini alışveriş için kasabaya gönderdiklerinde, bu kişinin kullandığı birkaç asır öncesine ait para sayesinde mesele anlaşılmıştır. Kehf sûresinin 18/9-26. ayetlerinde; bu kimselerin genç olduklarından, köpeklerinin de yanlarında bulunduğundan, belli bir süre sonra uyandıklarında içlerinden birini yiyecek almaya gönderdiklerinden bahsedilmekte, ancak; mağaradakilerin kaç kişi oldukları, ne zaman ve nerede yaşadıkları gibi bilgilere yer verilmemektedir.