95 depreminde ben çok küçüktüm denizliye köye babaanneme gitmiştik orda yakalanmıştım.dün gibi aklımda sallantıyla uyanmıştım ne olduğunu anlamamıştım bile.ama çok korkmuştum annemle babam da yanımızda yoktu.o korku bende kaldı.bugün attığım çığlıklarla inlettim her yeri.çocuk gibi ağladım evlatlarıma bişey olacak diye çok korktum.korkunç bi sarsıntıydı.
Belediye çadır kuruyor arabalarında çoğu insanlar ama yürek yangınına ne iyi gelecek bilmiyorum
