Evleneli bı buçuk yıl oldu ilk aylar çok güzeldi rüyada gibiydm eşim sözümden çıkmıyordu şefkatiyle merhametiyle kalbimi isitiyordu sonra beş alti ay sonra uyuşturucu kullandığını gördüm tesadüfen mardinden antpe tedaviye gittik yedi ay tedavi gördü hamileydim ben sekiz aylkkken ceza evine girdi yedi ay sonra çıktığında kızım beş aylikti bitti dedim ceza evinde temizlendi yeni bı sayfa acicaz dedik annesiyle gorumcelerim surekli ona kızı taşıma eşine yuz verme kendini ezdirme diye diye benle kızımdan uzaklaşmaya başladı ben erkgm yaparm havasina girdi o şefkatli adam gitti yerine bambaşka biri geldi gece iki üçte gelmeye başladı içmeye yine başladı en son bı gece gec geldi içmişti kavga ettik agzima vurdu kan geldi uyudu sbh ailemi aradm geldi bni aldi ailemn ilcede dairesi vardı ona dediler gelip yanımızda oturucaksan çalışıp akşam evine gidip geliceksen çip taktiricaksan gel yoksa bosiyicaz ailesi ogulari ortda kalınca ya git ya mardini terk et dediler annemlern karşısına tasndk abim is buldu ona bi hafta oldu geleli sürekli sklyorum rahatsz oluyorum zorla getrdn diyip duruyor ne desem senin evin diyo kendini ic guveysi hissediyor gece sürekli kavga ediyor gündüz hic bisi yokmus gibi davranıyor yaptklari bni herşeyden soguttu sürekli ikinci çocuğu istiyorum diyip duruyo yanasmiyorum durumundan dolayi istemiyorum kızım daha sekiz aylık huzur filan kalmiyo