Deprem bizim gercegimiz.hatay depreminde çocuklarımızı kuzenlerimizi toplayıp,biz ölsek bile yan yana durup tanıdığımız insanların yanından ayrılmayın,yemeğiniz burda,burda bekleyin tanıdığınız çocukları yanınızdan ayirmayin yabancilarla gitmeyin,hepimiz ölsek tek kalsanız bile yemek yemeyi su icmeyi ihmal etmeyin.gibi şeyler söyleyip sakin kalmalarini öğretmeye çalışıyorduk.akrabalarimizi her gece arayıp evin hangi kısmında uyuyosunz diye ogrenirdik olurda ölürsek cenazemize kolay ulasilsin diye.iki üç aile aynı evde kalırdık daima birileri uyumaz sırayla beklerlerdi sokakta.umarim kimse yaşamaz bunu