Büyük konuşmak istemem ama hiçbir evliliğin çok mutlu sürdiğünü sanmıyorum her şeyin bir vadesi var. Bence alışkanlık olmamalı evlilik. Ve sen evliliğe hazır değilsin şuan. Öylesine olacak bir şey olacak bu evlilik. Tekrar sorunlu ya da mutsuz bir evlilik neden yaşayasın ki? Ya da bir erkekle aşk ve sevgi yokken insan neden aynı yatağı paylaşsın ki bana mantıklı gelmiyor.
Ben boşansam başka bir evlilik yapabileceğimi sanmıyorum. Çünkü kalbim doydu bir kere. Eşimi deli gibi sevdim o da beni deli gibi sevdi dünyadaki tek kadınmışım gibi hissettirdi. Ha şimdi evliliğin rutinine girdi. Bütün evli erkekler gibi. İşten gelir yayılır koltuğa elinde telefon uyuyana kadar. Bu durumdan şikayetçiyim ama beni seviyor değer veriyor. Hiçbir şeyimizi eksik etmiyor. Hakaret saygısızlık yok. Bazen istediğimde yardımcı da oluyor ev içinde. Çocukla ilgilenmesini istediğimde yıkar, bezini değiştirir yedirir oyalar ve. Burda o kadar şey okuyorum eşim için şükrediyorum. En azından benimki konuşmuyor diye şikayet ediyorum. Yıllar sonra sorunlar yaşayıp Ayrılsak Allah korusun tabiki. başkasıyla evlenmem sanırım. Ben zaten sevdim ve sevildim. Daha iyisi olmayacak ya daha kötüsü olursa diye hiç girmem o toplara.