Bak şimdi benim ilk doğumda sancimla gitmiştim hastaneye. Ama aşırı korkmuştum. Korktukca da sancım şiddetlendi. Bebegime bişey mi olacak, doğurabilecek miyim? Ya doğuramazsam diye stres yaptıkça daha çok acı çekmeye başladım. Sonra kızımın kalp atışını duydukça sakinlesiyordum, sakinlesince ağrılar daha katlanır oluyordu. Ben de buna dayarak dedim ki stres yapınca doğum ve doğum sancısı çok zor oluyor. İkinci hamileliğimde hiç stres yapmadım. Sancı geldikçe de yürüdüm skuat yaptım, pilates yaptım vs. Sancı anında sen sen ol bağırıp çığlık atip enerjini boşa harcama. Bağırıp çığlık attıkça daha çok acı çekersin hem de enerjin kalmaz. İkincide sancı iyice şiddetlenip yuruyemicek hale gelince yatağa uzandım. Sancı geldikçe derin derin nefes alıp sakinim dedim, kendimi sakinleştirdim sadece. Hiç çığlık vs atmadım. Yanımdaki kadın öyle çığlık atıp ağlıyordu onun ilk dogumuydu. Ona da dicektim yanlış anlar diye diyemedim. Çığlık atmadan sakin geçirirseniz çok daha kolay olur. Eşim de dedi zaten senin sesin hiç gelmedi. Sadece doğum anında 1 kere duymus sesimi. Ardından bebek sesi geldi diyor. Sakin kalmak demek kolay doğum demek zor ama imkansız değil