Bazı eğlenceli postlarıma baya güldüm.
Bazı postlarıma bakıb aa o zaman bunu ne kadar derd edinmiştim. Oysa okumasaydım hic hatırlamıyordum da dedim.
Bazı postlarımı okuyunca kendime acıdım. Ah Zeynep neler yaşamışsın dedim. Ne kadar çok hayal kırıklığın olmuş dedim kendi kendime.
Bazı postlarımı okuyunca kendime kızdım. Bana bu kadar saygısızlık yapılmasına, hayatıma bu kadar mudahele edilmesine nasıl izin vermişim diye.
Bazı postumu okuyunca meğerse birzamanlar ne kadar çok seviyormuşum, ne kadar çok aşıkmışım. Kalbimdeki merhamet sevgi nasıl kayb oldu. O çoçuksu yanım, o içimdeki masum çoçuk ne zaman büyüdü dedim.
Bazı postumu okuyunca, özellikle bebek için tedavi dönemlerimi okuyunca Şükür ettim Allaha. O kadar çok yıpranmışdım ki umudumu bile kayb etmişdim. Demekki Allah beni görüyormuş, beni imtihan ediyormuş ki bu gün ben Anneyim. Dedim💕