Aşermenin gerçek olmadığını düşünüyorum. Vücut eksik olanı çocuğa yetmediği için istiyor olabilir, bu normal. Ama kalkıp da öyle dizi filmlerdeki gibi bir aşerme yok ya.
Oğlumda her hafta İskender yemeğe gidiyorduk çünkü Özbeklerin etleri aşırı leziz oluyor.
Bir de orada dondurma kültürü yok bizimki gibi, fellik fellik çikolatalı dondurma aramıştık.
Benim koku duyum doğuştan beri çok az, yüzde yirmilerde falan. Tencerenin kapağını açıp eğilmem gerekiyor kokusunu alabilmek için.
Kızıma hamileyken aç olduğumuz bir an arabanın içine gözleme kokusu dolmuştu, meğer sokakta satıyorlarmış. Aşermedim yani.
Bir kere de ben kornişon turşuyu çok severim, sanki yemişim gibi bir tat oluştu ağzımda. Gittim baktım dolapta bir tanecik kalmış. Onu da yedim.
Öyle efsanevi bir aşerme yaşamadım ki bence gerçek de değil. İhtiyacına göre canın çekiyor sadece yoksa yemezsem olmaz şeklinde bir açlık yok.