Canım ben onkoloji hemşiresiyim suan anneyim diye bıraktım bebeğime odaklandm ama kişisel gozlemim kanser olan herkes üzüntüden oluyor bir an önce üzülmeyi aşırı düşünmeyi ve stresi birakmalisin.herkes çok zor günler geçiriyor.acin az yada çok demiyorum ama acıyı orda birakmalisin içine alıp içinde tutarsan vücudun böyle tepki veriyor.anda kal,colugun çocuğun varsa onlar için yoksa da kendin için dik durmak zorundasın.tmm üzüldük geçti falan moduna da bir anda giremezsin ama baslaman lazım,tmm doktora git ama kansermis kötü habermis düşünme,öylesine kontorole gidiyormussun gibi düşün sürekli sana dert anlatan sana derdini yiğan insanlarla bulunma.annendir üzülürsün.hepimiz sonunda öleceğiz ama kanser olup ağrılar içinde ölümü beklemek daha zor.bugunden başla ne yapsam Büşra bugün çok mutlu olur yada ne yapsam Büşra in yüzü güler diye düşün ona göre hareket et yavaş yavaş.