Aşkın sağlıklı bir duygu olduğunu düşünmüyorum. Tamamen hormonların oyunu. O yüzden aşka inanmıyorum. Saygı, sadakat ve işbirliği ayakta tutuyor evliliği. Saygı azalınca sadakat de işbirliği de hasar alıyor. Eşime aşık olmak istemezdim.
Çoğu kadın ve erkek baskıyla büyüdüğü için flörte veya evliliğe haddinden fazla anlam yüklüyor. Hatta kimileri kutsuyor. Evlilik değersiz demiyorum, yanlış anlaşılmasın ama kutsamak da sağlıklı değil. Bu kadar anlam yükleyince beklentiler de coşuyor. Ama aynı evin içine girince her bir beklenti Candy Crush şekeri gibi pıt pıt patlıyor. Kafamızda gereksiz şişirdiğimiz aşk ve evlilik balonu fısss... 🥴
Diğer sebep de insanlar kendilerini tanımadan evleniyor, eşlerini tanımadan çocuk yapıyor. Bu çok yaygın ve çok hayati bir hata bana göre... 20'li yaşlarda insan kendini tanıyamaz. Kim ne derse desin 20 ve 30 yaş aklı asla bir olmaz. 30 ile 40 yakındır ama 20 fecriat bir çocukluk yaşı. 20'lerin başında evlenince hormonların da değerli katkılarıyla aşk balonu havalanıyor ama kendini tanımaya başlayıp, eşinin de karanlık sokaklarını görünce üstüne kucağına da 2 çocuk alınca o balon yere çakılıyor.
Ve son olarak, sebebini bilmiyorum ama biz toplum olarak iyiyle ilgilenmiyoruz. İyi olmayanla uğraşıp duruyoruz. Eşlerimizin kötü yanlarına takılıp kalırsak iyiler asla görünmez gözümüze. Eşlerimizi bir şehir gibi sevebiliriz. İstanbul gibi düşünün. Ben her ne kadar bayılmasam da eşsiz bir şehir. Çoğumuza göre öyle. Kendi başına bambaşka bir ülke. Boğazı, sayısız manzarası, telaşı, her daim canlı oluşu... Karanlık sokakları da yok mu? Uyuşturucu içilen, cinayetler işlenen, kara para aklanan semtleri yok mu... Ama bu yine de İstanbulun güzelliğini, eşsizliğini inkar ettiremez. Eşlerimize bu gözle bakınca sevgimiz anlamlanabilir. Ben eşimi çok seviyorum, tüm karanlık sokaklarına rağmen. O benim en yakın arkadaşım, işbirlikçim, benim elebaşı olduğum çetenin yegane elemanı 😂 Bunların çok daha fazlasını yüzüne de derim, benim ölçülü şımarığım utanıverir duyunca 😂 O utanmaya, o şımarmamaya hayranım. Bunlar ayakta tutuyor bence ilişkiyi. Evli ol ya da olma. Hayat arkadaşı gözüyle bakınca, saygıyı ilk sıraya koyunca uzun vadeli oluyor beraberlik. Evlilik bana göre hiçbir duyguyu öldürmüyor, bilakis, kurumsal bir mertebeye taşıyor.