Kimse kimsenin cocuguna bakmak zorunda degil.
Bi bebek dusunuluyosa maddi-manevi ve psikolojik olarak hazir olmak ileriyi de dusunmek gerek.
Saglik problemleri,olum,deprem gibi dogal afetler oldugu yani insanin mudahale edemeyecegi durumlarda tabi ki en yakin aile uyeleri birbirine destek olmalidir.
Evlat ayrimi yapmasi ,haksizlik yapmasi bizleri ilgilendirmez. Onun kendi vicdanina kalmış bi durum. Allah ile onun arasinda.
Ayrica sadece sizin icinde demiyorum cevremde de var daha once diger cocuklarindan torunlarina bakmis simdikine bakmayanlar var. Belki o zaman sagligi,enerjisi daha yerindeydi. Cunku bi cocuga bakmak ciddi anlamda zor ve enerji isteyen bi olay. Belki artik sakin bi yasam istiyo.
Ben calisiyorum,25 aylikken krese verdim. Maasimin 3 te 1 oranini krese veriyorum. Kalan miktarda cok sukur bize yetiyo. Esim calismasa da kendimize yetebiliriz.
Ayrica ben daha universite de ogrenciyken bugunleri planladim. Arkadaslarim hayati umursamazken okudum,calistim. İsimi begenmedim cocuk buyutmek icin uygun degildi. Evliligi,cocugu erteledim. Yeniden okudum ,istedigim meslege atandim. Sonra evlenip cocuk yaptim. Ciddi anlamda cok rezillik gordum,cok zor gunler gecirdim. Maddi olarak cok zorlandim. Ama suan cok rahat bi isim guzel bi maasim var. Kimseye de muhtac degilim. Ne anneme ne kayinvalideme 1 gun olsun cocuguma bakin demedim.
Allah kimseyi kimseye muhtac etmesin tek diyecegim sey budur. Sizde kimseden yardim beklemeyin elinizde ki olanaklari kullanin.