ihtiyacı değil keyfine bile harcarım. anama babama ne yapsam az. bunu gerçekten evlat sahibi olunca anlıyorsun. evladım bana baksın diye beklemem ama bana hoşluk yapsa acayip gururlanırım.
babam, ilk maaş aldığında yemeğe çıkarmak istemiş anasını babasını yok demişler. hiç götürmemiş, bak tonla para harcamıştır onlara. geçenlerde söyledi, niye onları dinledim ve yemek ısmarlamadım ki diye. içinde ukte kalmış bir evlat olarak.
dedem vefat edeli 12-13 sene oldu, babannem vefat edeli de nerdeyse 20 sene.
şimdi anan babanın çocuğu sömürmesi başka bir olay ama 1 yemek ısmarlısın, evinin ihtiyacını görsün anormal bir şey değil. yapmıyorsa ayıp zaten.