Merhaba herkese. 6yıl önce burda ikizlerimi kaybettım diye ilk postumu atmıştım. O zaman da böyle hissediyordum.
Şuan da böyleyim.
Boşanma aşamasındayız. Eşim benden gerekli şeyleri aldı avukata vericeğim diye. Şuan boşanmıyor. Tamam sabret deyip geçiştiriyor. Kaynanam onlar asla ayrılmayacak demiş halama.
Yani kimse beni anlamıyor, boşanmamızı istemiyor. Eşim sözde boşanıcağız diyor. Ben napacağımı şaşırdım.
(Boşanma sebebimiz bana vurmasıydı. Ve sadece ben kendimde değildim haksızım diyip geçiştiriyor)
Herkes biz neler gördük ne şiddetler gördük diyor. Anlayan yok ki, bir defa yaptıysa yine yapacak. Onu affetmem gel beni öldür demek ya. Çünki seni öldüreceğim, asla rahat hayatın olamaz, asla rahat bırakmayacağım. Çocukları alacağım. Evlenmeye kalkarsan onu aklından geçirme hayatı sana dar edeceğim ve bunun gibi saçma sapan şeyler söylüyor.
Eşimi tanımıyorum, tanıyamıyorum.
Bu çilekerim geçicek mi?
Şöyle dua ediyorum, eğer o değişecekse hatasından ders alacaksa Allahım bizi hayırlısıyla kavuştursun, ama hayırlısı değilse de bizi uzaklaştırsın. Hiç bitmeyecek, ne olacak diye diye kendimi yedim artık