2 gebelik geçirdim ve ikisi de yüksek riskliydi. Hastaneye yatış bile dendi ama ben reddettim. 2.ye gebe kaldığımda oğlum henüz 2,5 aylıktı.
O süre zarfında anneme de bıraktım, kayınvalideme de. Yatılı olarak sadece anneme bıraktım, onda da evin aşırı güvenli olduğunu bildiğim işin. Annem ve 3 kardeşim tek yaşıyorlar, babam vefat etti. Zaten anne baba taraflarım bizden uzaklar, misafir de çok gelmez.
Babaannesi ve dedesi de en küçük amcasıyla birlikte kalıyorlar, amcası yeni reşit oldu geceyarısından önce eve gelmiyor ama ona rağmen yaşlı iki insana yatılı olarak bebek bırakmaya gönlüm el vermedi.
Taciz olayları bizim için kırmızı çizgidir zaten elhamdülillah. Eşimin ailesi de benim ailem de bu konuda bilinçli çok şükür.
Şimdi oğlum 16, kızım 5 aylık oldu. İkisini de bir tek geçen anneme bıraktım ama onda da bayılacak kadar yorulduğum içindi. Her şeylerini hazırlayıp öyle emanet ettim, saat başı da resim istedim.
Bence insanın güvendiği insanlar varsa etrafında, bazen bırakabilir. Biz de insanız.
O yalnız kaldığımız gün eşim “karı-koca zamanımızı özlemişim” dedi. En az çocuklarım kadar eşim de benim önceliğimdir. O yüzden doğru bir şey yaptığımı düşünüyorum.
Güvenilen kimse yoksa tabi Allah muhafaza assssla değil bırakma, dokundurma taraftarı bile değilim.