Çok oldu canım hem kızımı hem oğlumu kaybettim kızımı avm'de, oğlumu parkta. Aynen Bir anlık dalgınlıkla oluyor. Parkta aynı senin gibi çay dolduruyorduk eşim bana termosu nasıl açacağımı gösteriyordu. Bi baktık oğlumuz yok. Herkese soruyoruz kimse bilmiyor. Herkes kendi çocuğuna bakıyor haliyle. Park da büyük şehir parkı. O gün güreş gösterisi falan da vardı çok kalabalıktı. Sonra çaresizce dönüp bi baktık bizim bebek arabasının olduğu yerde o da bizi arıyormuş daha 2 yaşında falandı. O anki mutluluğu tarif edemem şükürler olsun. Ama eşim de ben de bembeyaz olmuşuz 😿
Kızımı da avmde kıyafetlere bakıyordum babasına emanet etmiştim. O da telefondan video izliyordu. Eşim de benle şakalaşmak için anlık yanıma geliyor bi seçemedin falan. Sonra bakıyoruz kızımız bebek yok. Her yere soruyoruz eşim mağazaya ben dışarı. Aşağıdan bebek ağlama sesleri geliyor. Mağazadan sonunda buldu eşim. Telefonumun şarjı bitmiş o yüzden beni arıyormuş kızım. Çok şükür. O da daha küçüktü ben hamileydim oğluma 😿
Boğulma olayı da benim başıma da geldi. Amcamın eşi ve çocukları baraja pikniğe gidelim dediler. Biz de küçüktük daha. Erkek ve kız kuzenim, abim ve ben vardık. Annemler yemek yiyor bize bakan yok. Ben boğuluyorum ayağımın altı kaydı gidiyorum. Battım. Abim beni kurtardı. Kimsenin umrunda olmamış abim yıllar sonra anlattı da.
Daha çok var da geçen de annem kanepenin üzerine 8 buçuk aylık bebemi bırakıp çay almaya gitti mutfağa. Ben de kızıma göz damlası damlatmaya çalışıyordum. Bebeğim birden düştü yanağının üstüne boynunun üstünde bi o yana bi bu yana dönerek düştü. Bi çığlık attım. Bu olay iki hafta önce oldu. Annem de suçu bize attı bakmadınız diye.