Ben 25 te hamile kaldım sonunda dogum yaptım 26 da anneydim şuan 28 yaşındayım 2 bucuk yaşında oğlum var . Annelik çok farklı bisey ilk 1 bucuk yıl kucaktan inmiyor her fırsatta kucak kucak istiyor. Uyutmuyor , yemek yedirmez , tuvalete dahi göndermez ağlar, oyun ister emmek ister altını bazen 10 dk bir değiştirdiğim olmuştur. Hergun duş aldırırım uyutmaya çalışırsın uyumaz sabaha karşı seni belki 2 belki 3 defa kaldırır ağlar ağlar anlam veremezsin. Dışarı çıksan durmaz ağlar. İlk 1 bir yıl özellikle hastalık değişimler çok yaşanır zorlar.
Ve daha çok şey var zorlayan durum olarak.
Hazırsan yap psikolojik olarak hazırım diyorsan yap .
Ama bana sorarsan keşke daha önce yapsaydım 23 te evlendim 2 yıl sonra yaptım . Cok zorlandım uykulara ve yatağıma resmen geçici olarak veda ettim 😀
Şuan oturuyoruz mesela oğlumla dizimde yatıyor öyle.
Yeni doğuyor herseye muhtaç masum oksdar temiz ki narin ki cokguxel bisey. Sonra büyüyor yürümeye başlıyor kendine bi ozguven geliyor orası bambaşka güzel anne baba dediğinde bambaşka güzel. 2 yaşa doğru senle iletişimi güçleniyor gel oynayalım felan diyor hatta seni ikna etmek için elinden geleni yapıyor öpüyor sarılıyor 😀 seni taklit ediyor okadsr güzel şeyler ki. Daha cok şey var
Özetle sabır Sevgi merhamet herseyi yoluna koyar cocuk yapmanın iyi yönleri de var güzel günleri görmek için biraz yorulursun böyle de zor yönleri var malesef nedemisler gülü seven dikenine katlanır ❤️
İyi ki de anne olmuşum. İmkanım olsa ikiyi de yaparım ama sağlık durumum sıradaki çocuğunda hayatını riske atar oyuzden vazgeçtim. Rabbim olmayanlara versin inşallah ❤️