Kocam ailesine cok onem verir. Onlari kirmaz. Ben evlendigimden beri kaynatamla sorun yasiyorum cok sinirli bir adam ve kadinlari bence seytan olarak goruyor. Sanki oglunu koynuna almis onlardan ayirmaya calisan bi seytan gibi goruyo beni. Gecen gun yine klasik bi kavga cikti cocugu kiskaniyormusum. Kucagima aldim diye coxugu ondan sakındigimi saniyor. Zaten evi de onun bu tarz kuruntularindan dolayi cikan kavgadan sonra ayirmistik. Neyse kavga tartisma oldu evime geldim kocam isten geldikten sonra onunla da bu sebeple kavga ettik küstük sonra tekrar kavga ettik sonra da baristik. Ama neden baristigini anlamadim. Cunku normalde boyle durumlarda ailesiyle arami duzeltmeden benimle iyi olmaz. Baristigimizda ailesindeki herkesten ozur dilememi istedi ama ben kabul etmedim biraz da naza cektim acikcasi. cunku kalbim cok kirikti baskalari yuzunden kocamla bu hale gelmek insanin icindeki guveni paramparca ediyor. Aradan bikac saat gecti ve ben onunde sonunda ailesinden ozur dileyecegimi ve bayramda hep beraber olacagimizi saniyordum. Arada kocama laf carpiyordum benim bu kavgada hakli oldugumu anlasin diye ama bana bi anda uzatma dedi sen zaten bu kafayla ozur dileme babamdan dedi. İyi tm dedim. Ama yine de ikna olmadim beni o eve goturecegini dusunuyordum ta ki simdiye kadar. Bu olay 2 gun once olmustu. Ve bana bayramda ilk gun ailesinin yaninda olacagini soyledi beni de kendi aileme birakmayi dusunuyormus ama ben kabul etmedim. Seninle oturur kalkariz ailemde kalmam dedim. Sen benim aileme gidip gelmiyorsun ben de senin ailene gitmem dedi. Güldüm ben seninle gelsem ailenin yanina baban ne der dedim. Bilmiyorum bence kabul etmez dedi. Ve kocamla bu durumda olmak benim icin cok tuhaf ben oyle kotu bi insan degilken insanlarin beni kocama kotulemesi cok tuhaf ne bu yasadigim anlamiyorum. O bensiz orada olacak ben burada yalniz ve cocugum da orada olacak. İcim buruk