Ben bir çocuğun her şeye sahip olmasına olumlu gözle bakmıyorum. Doyumsuz ve değer bilmez oluyorlar. Çok arkadaşım var böyle Tek çocuk olan..
Çok bireyseller, eşyalarını aşırı sahipleniciler.
İşin en kötüsü dünyadaki her şeyi kendilerine hak görüyorlar. Her şey önce onların olmalıymış gibi bir bencillikleri var. Tek çocuk olan talebelerim de oldu. Paylaşmayı bilmiyorlar. Diğerlerine yapılan muamele onlara yapılsın istemiyorlar. Sanki kendileri en önemli insanmış da etrafındaki herkes böyle davranmalıymış gibi bir tavırları oluyor. 3 5 kişiye bakıp konuşmuyorum inanın. Belki 100lerce insanı izleyip yaptığım analizler bunlar.
Bazı ilk çocuklarda da bu durumu gözlemledim ama tek çocuklar kadar yoğun değil.
İyi yanları da var yani, çok temizler, sorumluluk bilincine herkesten daha çok sahipler. Anlayışlılar, zorba değiller. Herkesi eşit sevebiliyorlar eminim çünkü kimliğe bakmıyorlar.
Bunlar benim analizlerim. Olur olmaz bilemem.
Ben art arda 2 çocuk yapanlardanım. Ben de art arda 2 çocuk olarak büyüdüm, kendi çocukluğumu sevdiğim için evlatlarıma da bunu vermek istedim.