Merhaba ben Ayla 23yaşındayım. Aslında buraya uygun değil sorum ama başka yerde soramıyorum çünki akıl verecek biri yok.
Allah nasip ederse Ramazandan sonra nişanım olucak 1nisan kararlaştırıyoruz daha nişan olmadan ailede kavga çıkıyor sorun evleneceğim adam, ailesi değil.
Sorun baba tarafım beni hep dışladılar asla aileden görmediler küçükken annem acil ameliyata alındı gecesi o amcamın karısında kaldım hala unutmuyorum hava soğuktu birtane terlik vermemişti. Birlikte yaşadığımız zamanlar kuzenlerimle oynamak istiyordum kapıyı kilitliyordu kızlarını dolduruyordu ve isteğine ulaştı.
Büyük kızı 2023eylül evlendi dün doğum yaptı tüm aile orada o masaya sadece ben ve annem fazlayız. Babam gitti o düğüne o kadar kötü ki dışlanma herkes fotoğraf paylaştı tüm akrabalarımız ordaydı. Benim kardeşim yok tek çocuğum o zaman yalnızlığımı anladım.
Annem babamı gönderdi dost düşman var gitmen icap eder ve gitti. Bazen onada sinir oluyorum beni yalnız bıraktı diye ama ne yapayım ki?
Dün ne annem tebrik etti ne ben. Sorun kıskanma değil ama içimde onlara karşı nefret var. O kadın anneanne olmayı haketmiyor malesef
10ay önce akrabamızın düğünü vardı küçük kuzenle karşılaştım selam verdi yüzünü döndü yüzünü buruşturdu kendime o kadar bela okudum ki neden selam verdin diye. İçim çok dolu anlatarak ağlamak istiyorum bir kardeşim olmasını o kadar isterdim ki ona rahatça ağlardım anne babama ağlayamıyorum.
Ben nişana gelsinler istemiyorum suratlarını gördüğümde sinir oluyorum annemde ikizler burcu istemiyor diyor Allahlarından bulsunlar diyor sonra gelsinler çatlasınlar diyor. Babamda ben suratına doğru senin akrabalarından kardeşlerinden nefret ediyorum diyiyorum oda ne kadar böyle düşman olucaksın diyor bende ölseler Allah rahmet eylesin demem düğünüme bile gelmesinler o zamanda babam suratını asıyor kırılıyor
Haksızmıyım? Babamda bunları biliyor görüyor ama barışma yolunda kardeşinin torununa davet düzenleyecek olsalar çağırmazlar ama babam yinede canları sağolsun diyor canları batsın
