Biraz içimi dökmek istedim size. Buraya yazmak aklıma geldi illaki benimle aynı durumda olanlar vardır diye.. Kısa yazıcam sıkılırsınız diye. Kızlar 30 haftalık hamileyim üçüncü gebeliğim. Gündüz hiçbir sıkıntı yok ama hiç gece olsun istemiyorum sıfır uyku, iç sıkıntısı nefes alamama panik atak hali gibi.. Sürekli kafada kuruyorum evlatlarımı arkamda bırakıp doğuma gidicem küçüğü daha 2 yaşında. Bu bebek plansız sprilalle hamile kaldım. Ya onu sevemezsem diye cok korkuyorum.. Ve bu düşünceler hep gece oluyor. Sürekli kaburga ağrısı idrar var hissi. Çok yoruldum dualar dinliyorum okuyorum ama sabah uyuyabiliyorum o da en fazla 2 saat. Eskileri düşünüyorum acaba diyorum eskiden de uyumuyor muydum. Uyuyordum bunu biliyorum ama kafada kurup duruyorum elimde değil. Psikolojim çok bozuldu kızlar dayanamıyorum bu saydıklarım şikayet değil yanlış anlaşılmak istemem bu duyguyu tatmak isteyen nice kadın var Allah onlara nasip etsin hayırlısıyla inşallah. Ama bu yaşadığım duyguları kimse yaşamasın :( ağlayıp duruyorum evin içinde yürümekten bacaklarıma kramp giriyor artık. Bu dönemler geçiyor dimi doğunca eskisi gibi olacak dimi bana Bi umut verin nolur:(