İlk defa anne olmak ve depresyon.

Question

Hamileliğim zor geçti psödetümör serebri hastasıyım. Hamile iken 45 gün başka şehire işim gereği tek başıma eğitime gittim en başından beri düşük riski, erken doğum riski, servikal yetmezlik ve enfeksiyon yaşadım. Bebeğim 36 haftalık doğdu. Annem bana duygusal olarak annelik yapmayan görmezden gelen kendini öne atan biri ve bana yaptığı birçok seyden dolayı ona hep öfkeliyim. doğumdan sonra eşimin ailesi ile annem arasında sorunlar oldu eşim ve ben arada kaldık üstüne annem bana köpek gibi seninle ben hastanede kaldım dedi ama ben istemedim zorla kaldı bir gece ve birçok sey dedi. Tartıştık ben sinir krizi geçirdim bebeğimin yanında üstelik annemde bağırıp çağırıp durdu ağladı kapılara vurdu. Üstüne eşim doğumdan 10 gün sonra askere gitti tek başıma oğluma ve iki kedime bakmaya başladım. Kedimin biri felçli kakasını çişini ben yaptırıyorum zaman zaman yere kaka bırakıyor onu temizliyorum ama bebekle çok zorladı beni. Bir hafta sonra da oğlumun gaz sancıları başladı ve günlerce uyumadım. Kolik bir bebekmiş ve birçok damla ilaç denedik. Ben oğlum ağlarken ağladım hep bir şey olacak diye onu gözetledim gece nefessiz kalır ani bebek.... sendromu olur vs diye çok korktum ve panik ataklar yaşadım. Su içmeye vaktim olmadı. Bir haftadır ise bebeğime karşı hissizlik arttı onu çok seviyorum ama aramızda duvar var gibi dünyalar güzeli bir oğlan melek gibi kötü anneyim diye ağlıyorum suçlu hissediyorum ama bu duygu beni kahrediyor lohusa depresyonu yaşayan varmı bu hissizlik geçer mi beni çok üzüyor 

Answer 1

Benimde hamileliğim riskliydi kan sulandırıcı iğne kullandım plesanta aşağıdaydı daha önce düşükler yaşamıştım zaten 33 haftalıkken suyu azalmaya başladı bebeğimin 36 da kontrol diye gittim suyu bitmiş kilo alımı durmuş acil Sezeryan oldum şükür küveze falan girmedi ameliyatım çok zor geçti benim bide Allah biliyo ilk günler gözüm bebeği görmedi bile acıdan daha sonra nefesi tıkanmaya falan başladı geceleri bir gram uyumadım bende senin dediğin gibiydim sanki ona asla bakamayacağım onu sevemeyeceğim aramızda bi bağ yokmuş gibiydi çok şükür şimdi 1.5 aylık oldu markete bile gitsem şimdi özlüyorum lohusa depresyonuna inanmazdım ama gerçekten insanı zorluyomuş sadece biraz sabır bebeğine senden iyi gelecek senden iyi anlayacak kimse olamaz zamanla geçecek emin ol 

Comments

Çok geçmiş olsun tekrar teşekkür ederim

Answer 2

Tâbi ki geçecek canım sen sure aç inşirah suresi kalbine ferahlık verir evin içinde yüksek sesli kuran aç bebeğin durmadigi zamanda uyuturkende aç çok iyi geliyo ve seni kötü hissettiren şeylerden uzaklaş bu annen olsa bile..

Comments

Tamamdır çok teşekkür ederim inşallah tez zamanda geçer

Answer 3

Destek almadan o dönemi atlatamazsın hani birilerinden destek alman lazım en azından yemeğini temizlğni yapacak birileri üstelik kediler de var hiç değilse kedilerin bakımını başkası üstlensin hayatın zor oldğndan eşin de yanında değil şuan böyle hissetmen normal ama yazık etme kendine de bebeğe de bebek de kolikten ziyade senden dolayı mızmızdır sen rahat huzurlu olursan o da olur yani hiç gururdu ayıptı düşünme kaynanadan annenden yemeklerini temizliğini iste yapsınlar bebeğin için onların da torunu

Comments

İstemeye utanıyorum ama zorundayım kaynanam zaten bir hafta sonra gitti başka şehirdeyiz teşekkür ederim

Answer 4

Çok zor dönemlerden geçmişsin, ama geçmiş gitmiş. Şimdi kendin için bebeğin için toparlanma zamanı. Bebek bakimi ilk zamanlar fiziksel anlamda cok zorlayıcı. Bir sekilde destek alabilme imkanin olsa cok iyi olur. Maddi durumun nasil

Comments

Malesef öyle oldu yoruluyorum çok sırtım tutuluyor maddi durumum ortadan iyi

Answer 5

4 ay oldu bende çok seviyorum ama hissizlik geçmedi bence bilinç altında kalan bişey var annenizle sorununuz varmış o sizin bilinç altınıza işlemiş sizde bebeğinize karşı aynı şeyleri hissediyor olabilirsiniz.benim görünürde annemle sorunum yok ama altta yatan bişey var farkediyorum çünkü annem babamla isteyerek evlenmemiş hiç sevememiş babam zor bir insan evde huzursuzluk hep olmuş yani oldu bende yaşadım o evde ilk önce abime hamile kalmış abim aynı anneme benziyor tip karakter olarak annemle abimin arasında farklı bir bağ var beş yıl sonra ben olmuşum aslında babam istememiş annem istemiş ama ben de babamın kopyasıyım benim bebekliğim çok zor geçmiş annem bana hep anlatır annem beni büyütürken depresyona girmiş evet annemle aramız iyi ama ben sıkıntı yaşasam hep baban gibisin babannnen gibisin psikolojik sorunlarınız var diyor yani bence annem de bana karşı çözülmeyen bir kopukluk var şuan bende oğluma karşı böyleyim kısacası nesilden nesile aktarılan problemler bunları evlenip çocuk yapmadan önce aşmak gerekiyor

Comments

Ben aslında 3 yıldır terapi alıyorum ama bu hissizlik oldu maalesef sizde azalma bari oldu mu peki