O kadsr çok şey yaşadım ki buraya yazsam destan olur bastan kısaca bana bu zamana kadsr kötülük yapan çektiren insanlar mutlu mesut yaşıyorlar keyiflerine bakıyorlar ben ise surekli üzgün mutsuz ağlıyorum şu an hem ağlıyor hem yazıyorum hayat neden bu kadar adaletsiz ve acımasız niye hep ikiyüzlü sinsi insanlar kazanıyor bu dünyada iyi olarak gösterilmek için benimde mi bu şekilde olmam lazım ama elimde değil olamiyorum ve o insanlara baktıkça midem bulanıyor igreniyorum resmen ama bakıyorum en mutlu da onlar yemin ederim insanlardan soğudum yabani gibi oldum sevemiyorum kimseyi istemiyorum hayatımda ailem dediğim insanlar bile bi şekilde hayat bir kere gülmeyince gülmüyor heralde kendimi şu koca dünyada yapayalnız hissediyorum sadece bir kızım ve ben varım diğerleri boş resmen dayanamıyorum resmen artık bu olanlara bazen diyorum ecel gelse de alsa artık beni