Öyle yoruldum bunaldım ki anlatamam resmen hizmetci bakıcı hayatı yaşıyorum.Kizim çok zor bir çocuk cokk hayal bile edemezsiniz ne yiyor ne uyuyor ne duruyor ne oturuyor ne yapsam ise yatamiyor saatlerce uyutmaya uğraşıyorum sessiz sakin durup uyumayada çalışmıyor yirtiniyor tekmeliyor ısırıyor dokuzdan beri uğraşıyorum bu saat oldu karnını doyurdum tekrar denedim yatmıyor bende hastayım karnım bobreklerim sanciyor korona geçirdim ozaman bile bu çocuk yüzünden bir dk bile dinlenmedim ateşler içinde yandım ama dinlenmedim hala kendime gelemedim gece uykumuz yok hiç gözlerimin altı mosmor ağzım gözüm kaydı .elimden gelen herşeyi yapıyorum doktora da gotturdum bir turlu bir düzene sokamadim su çocuğu şuan ağrıdan kivraniyorum kendimi aşağıya atasim var .babası aldı götürdü iki dk içeride bagiryor anne diye bana gelse beni tekmeliyor bir buçuk yaşında bu ayına kadar hiç güzel gunumuz olmadı desem yeridir kendide hep perişan bizde artık ölmek istiyorum.kendime özel hiç birseyim yok eşimden de hayır yok iyi bir kavga etmiştim ilgisizliğinden beni ikinci plana atmasından ayrılmayı bile söyledim güya düzelecek ama o da aynı . Bilmiyorum çok daraldim dediğim isteidgim hiç birseyde bir şekilde yapılmıyor direk deil ama bana gelince hiç para yok zaman yok birşey yok şu evde maduriyet yaşıyorum .Ne yazdığımi bilmiyorum içimi dökmek istedim ama onu bile dokemedim sanırım dualarınızı bekliyorum .