dün bütün postlarını okudum biraz uzun olacak ama.sana sımsıkı sarılıp herşey birgün geçecek kalbini ferah tut demek geldi içimden.okadar üzüldüm ki yazdığın her bir postta.empati kurarak okudum hep.genel anlamda çevrendeki herkes sanki birer ruh hastası gibi geldi.eşine,annene karşı olan gelgitlerin sanki hep ne yapacağını bilmemekten.okadar yalniz kalmışsın ki ruhen.nereye gitsen,kimin yanina gitsen hep bir boşluk olmuş icinde.herkes sürüklemiş seni ordan oraya psikolojik anlamda.esinle boşanma aşamasında olmana çok sevindim insallah biran once feraha kavuşursun canım.oglunla sağlıklı,musmutlu yollarınız olsun.kendini hoc kimseye ezdirme.rabbim oğlunu hayırlı evlat eylesin.yillar sonra de ki çok cektim ama sonunda mükafatim mutluluk dolu oldu.insallah bunu diyebilmeni umuyorum