Canım benim şartların çok zor gerçekten tek başına çok zor. Yakınında ailen yada eşinin ailesi yok mu arada bir sana gelseler yada çocuklara baksalarda çıkıp nefes alsan sana çok iyi gelir. Ben 2 haftada bir çıkıp mahalledeki marketleri geziyorum o bile ilac gibi geliyor. Benimkilerin arasında iki yaş var. Kızım her zaman zor bir çocuk oldu. Oğlum doğdu oda kolik ayy oturup oturup ağlıyordum eşim ise gidiyor o yüzden fazla bir yardımı olmuyor bana. Günde sadece 3 saat uyuyordum. Şuan da da 5 saat uyuyorum şükür zamanla alışıyor insan tempoya. Yetişiyor her yere herseye. Bi onu doyur bir bunu doyur onun alti bunun altı günler nasıl geçiyor anlamıyorum bile. İkiside kolikti. Oğlum simdi 5 aylık biraz daha düzene girdi hayatımız. Sabaha kadar oğlumu sallıyorum kızım öğleye doğru uyanıyor. Koştur oraya koştur buraya. Çocuklar büyüyünce rahat edicez sabret. Bide büyüğe olabildiğince sakın yaklaş canım. Herseyi defalarca söyle anlat. Çok daralırsan kızmak yerine küçüğü bir odaya büyüğü bir odaya koy balkona çık yada cam aç hava al. Ben o handikaptan bu şekilde çıktım kızınca içim gidiyordu pişman oluyordum. Ona da zarar bana da. Sinirlenince hava alıyorum 5 dk zaten girince geçmiş oluyor.
1,489,637 soru
24,346,814 cevap
346,279 kullanıcı
Lütfen şikayet nedeninizi seçin:
Yüklemek için tıklayın