Eşinin çocukluğunu ve ailesini bilemem ama ben kendi eşimden örnek vereyim belki ortak bir nokta bulursunuz. Aramızda yaş farkı yok, kendisi gayet yakışıklı, kilo sorunu olmayan biri. Ben de kendimce güzelim ama hep kilo sorunum vardı. Bunları yazmamın sebebi onun hissettiği gibi bir durumun olmaması. Eşim sürekli saçım oldu mu? Pantolon güzel durmuyor. Yakışıklı değilim. Burnum çok çirkin vs der. İltifat bekler, onaylanmak bekler. Bana başlarda çok gıcık geliyordu. Yani yakışıklı adamsın sürekli sürekli bu eziklik psikolojisi çok yorucu idi. Başka bazı sorunlar nedeniyle psikolojik destek aldı ben de ailesini tanıdım ve anlaşıldı durum. Evin en küçük çocuğu; sözüne hiç değer verilmemiş, yok sayılmış, hiç ama hiç takdir edilmemiş. Bir kez bile aferin oğlum sana dememişler. O yüzden böyle bir psikolojiye bürünmüş.
Belki eşiniz de böyle bir çocukluk yaşamıştır. Ben eşimi bildiğim için o sormadan iltifat ederim, takdir ederim. Siz de böyle bir yol izleyebilirsiniz.